Alþýðublaðið - 03.03.1924, Síða 1

Sigurðar NordaL
Hann hélt í gær í annað sinni
í stærsta samkomuhúsi bæjarins,
fuliu áheyrenda, fyririestur sinn
am >átrúnað Egils Skallagríms-
sonar<, ættföður vor íslendinga,
Rakti hann viðfangsefnið af svo
miklum skilningi, að langdrægt
myndi nægja til úrlausnar ráð-
gátum tilverunnar, ef að þeim
væri snúið af alefli, og það nægir
því, sem auðveldara er.
Þeim, er hér ritar, eru ekkl
geðfeldar umræður um einstak-
ilnga, hvorki til lofs né íasts, og
myndi hann því ekki hafa minst
sérstaklega á þenná mann að
sinni, ef ekki stæði sérstakiega á.
Það er kunnugt, að Norðmenn
hafa boðið Sigurði Nordal há-
skólakennaraembættl í íslenzkum
fræðum við aðalháskóla slnn með
þeim kjörum, að honum mun fjár-
hagslegra ástæðna vegna óhægt
að neita. í boði þessu felst við-
urkenning á því, að f þessum
mannl sé beztur kostur fræðara
um þessi efni nú.
Þann kost eiga nú íslendingar,
og er nú ekki nema um eitt að
spyrja: Meta íslendingar hann
til jafns við Norðmenn? Ef svo
er, þá er ekki nema um eitt að
gerá, að bjóða Si&urði Nordal
slík kjör sem Norðmenn bjóða.
Þeim, er hér ritar, er ekki
kunnugt um það af spurn við
hlutaðeiganda, en telur þó vfst,
áð með jöfnum kjörum muni
hann heldur kjósa vist hér en
þar, og hefir að auki hugmynd
um, að hann muni vilja leggja á
sig meiri vinnu í vorar þarfir en
Norðmanna. Móti því þyrftl að
koma frá ísienzku þjóðinni, sem
svarar þvf, að meðaibóndi veitti
eiuum vini sínum næturgreiða
einu sinni á ári, eðá jafngildl
augnabliksvinnu verkfærra manna
í landlnu einu sinni á ári. Trú-
iegast er, að ekkl finnist í þessu
landl maður, sí m eftir því sæi.
Vinningurinn væri sá, að forðað
væri þeim mannl, sem nú er iík-
lega einna tegurst talaður á ís-
lenzka tungu, frá því að neyðast
til að fjötra hugsanir sínar er-
iendu máli, og alþýðu íslands
tryggð starfsemi manns, sem sýnt
hefir í verki, að ant er um ment-
un hennar. Þeim vinningi getum
vér tepað, en Norðmenn ekki
hiotið. —
Komin er fram á Alþlngi til-
laga um samninga við Sigurð
Nordal að vera kyrr hér, og
ættu þelr að verða auðgerðlr,
ef þinginu þyklr ekki meiri
slægur í að >ha!da í< það, sem
ekki er til, en taka góðu, er
það býðst.
Marglyndur.
Hrókanir.
Margir undarlegir hlutir gerast
nú, og eru frásagnir um suma
ekki sem trúlegsstar, þótt ólogn-
ar muni vera flestar. Þar á
meðal má telja þá viðburði, sem
bæjarmaður elnn kallaði >hrók-
anir< f gær, en hrókun er það,
er hrókur hefir reitaskifti við
annan >mánn< í tafli, sem kunn-
ugt er. Það er eitt, að Jakob
Möller hætti ritstjórn >Vísia«,
sem að lfkindum iætur, en blaðið
muni komast í hendur >Tíma<-
eða >Framsóknar<-manna svo
kaflaðra, og verði ritstjórl —
Þorsteinn Gíslason, en honnm
hefir, sem kunnugt er, verlð
sagt upp ritstjórn >Morgun~
b'aðsinsc Við því eigá að sögn
að taka Jón Kjartansson alþing-
ismaður og Valtýr Stefánsson
áveitu-verkfræðingur, er um skeið
mun hafa verié i þlngum við
>Tíma<-menn.
Bol 1 u r
af fjórum gerðum, góðum og
failegum, tást í alian liðlángan
dag í Aiþýðnhraaðgerðinni og
útsölum hennar.
1 dag opnar nýja bakaríið á
Grettisgötu 40 B brauðsölu á
Laufásvegi 15. Sömuleiðis fást
frá f dag ailar vanaiegar brauð-
tegundir keyptar í bakarflnu
sjálfu á Grettlsgötu 40 B, og fá
þelr, er þar kaupa, 10% atslátt
frá brauðverðfnu.
Einnig í stærri kaupurn: Krlngl-
ur, skonrok, tvíbökur.
Gott efnl. Vönduð vinna.
Sími 1007.
Bjðrn Jónsson.
Ný bók. Maður frá Suður-
tfflmmfflnrnnwiifliiiiiiiiiMiiniu AmGPikUa PsnlQnii11
afgreiddar i síma 1269.
Maltextrakt frá ölgerð-
inni Egill Skallagrímsson er bezt
og ódýrast.
Enn er taiað um ýmsar >hrók-
anir< í sambandi við stjórn rfk-
isins og stjórn íslandsbanká, en
það er mjög á huidu.
Þótt ýmsum kunni að þykja
þetta tröilásögum líkast, þá mun
töluvert satt í þvf. Að minsta
kostl hefir undirrituðum verið
sagt svo frá, og hann sér ekki
ástæðu tii að þegja uiður jafn-
skemtilegár frásagnir. En ekki
er ólíklegt, að ýmsir kjósendur
hafi um kosningárnar síðustu
hugsáð sér viðburði þingtfmans
aðra og öðru vísl.
Dulheyrinn.
1924
Mánudaginn 3. marz.
53. tölubiað.