Alþýðublaðið - 07.03.1924, Síða 2

3
ÁLÞ'5?ÐUBLA»S&
Gengismálið enn.
Jón Laxdal kaupmaður hefir
nýlega skrlfað allítarlega yfirlits-
grein um gengismálið í »Morg-
unblaðiðr. Þótt það, sem þar er
sagt um genglð yfirleitt, sé ekki
annað en það, sem allir vita,
sem nokkuð hafa um máiið
hugsað og eitthvað skiija í því,
þá er vert að taka eftir þvf, að
greinarhöfundur sýnir nokkuð
Ijóslega tram á, að orsök geng-
isfalls íslenzkra peninga sé ekki
það, sem auðvaidsblöðin, blöð
atvinnurekenda, hafa viljað halda
fram og að alþýðu, — ekki óhag-
stæður verzlunarjöfnuður, ekki
of mlkil seðiaútgáta, ekki gengi
dönsku krónunnar.
En hvað er það þá?
Greinarhöfundur fer nokkuð á
huldu yfir það, sem að síðustu
virðist vera mergurinn málsins
hjá honum, að það stafi af því,
að gengisskráning fári öðru vísi
fram hér en annars staðar, enda
sýnist það ekki skifta mikiu,
þar sem skráningin for tram
með nokkuð ýmislegu móti I
ýmsum löndum. Aðalatriðið eru
vitanlega þau öfl, sem að baki
standa og þoka verðinu upp eða
niður 1 skráningunni. Greinar-
höfundur bendir réttilega á, að
þau þeirra, sem sýnileg eru,
ættu að hækka íslenzku krónuna,
en hann sér, að húa lækkar
samt. £n annaðhvort er, að
hann sér ekki ljóst, hvað því
veldur, eða þorir ekki að kveða
upp úr með það. Á það bendlr
það, sem hann tæptir á, er hann
segir: >Eo þar (aem rætt var
um tillögu í gengismálinu) kom
íram afl, sem reyndar hafði bólað
á fyrr, aíl, sem þetta mál mun
þurfa að heyja mikla baráttu*Við,
áður en það verður sigráð, en
það er hugmyndin eða réttara
trú tramleiðenda á því, að þeir
græði við hið lága gengi.t
Þarna er það, þótt huta sé
yfir því. Hér er sem sé um stað-
reynd að ræða, en ekki >trú<.
Eins og bent hefir verið á hér
i blaðinu, eru það samtök út-
flytjenda meðal atvinnurekenda,
sem ráða genginu í >gegn um«
bankana. Bankarnir verða, hvort
aem forstöðumenn þeirra vilja
TTTTTTTTTT BeíiFS TTTTTTTTTT
Elephant Cigarettes
eru reyktar meira á íslandi en allar aðrar tegundir vindlinga samtals.
Hvað veldur?
Elephant eru ljúífengar og kaidar,
Eleph&nt kosta pó að eins 55 aura pakkinn.
Hlephant fást því alls Staiar.
Thomas Bear & Sons, Ltd.
ÁAAAÁAAÁ London. AAAAAAAA
eða ekki, að fara eftir vilja
þessara manna, því að þelr hata
f hendi sér meirl hluta þingsins
að þeim meiri hluta vitandl eða
óvitandi og geta því Ieikið sér
með bankana báða tvo að vlld
slnni. En gróði útflytjendanna
liggur í því, að með útlenda
gjaldeyrinum, sem þeir fá fyrlr
vöru sína, geta þeir greitt inn-
Jendar fjárhæðir, kostnað við
tramleiðsiuna og aðrar skuldir,
með minna fé en ef gjaldeyris-
verðið væri rétt, — með öðrum
orðum: notað sparlfé almennings,
sem rýrnar við gengishrunið, tll
greiðslu á skuldum sínum hér í
landi og — varðveitt gróðann
erlendis (?).
Þatta er þaö að skoðun þess,
er hér rltar, ,og þá skoðun mun
Alþýðubiaðið hafa fyrir satt,
þar til annað verður sannaö.
Ea úr þvf, að þessi er orsök
gengisfalls ísleDzku krónunnar,
er auðséð, að það verður ekki
lagað með öðru en hnekkja
þingvaldi auðvaldsins, — fækka
fulltfúum þess á þingi sem mest
má svo fljótt, sem kostur er á.
Það er eina ráðlð, sem hrffur.
Alt annað verður ekki annað en
kák, sem auðvaidið leikur sér
að því að tara kring um og
gegn um sér til gróða ettlr vild
og geðþótta. Þlng þess sam-
þykkir alt á eftir eins og ólög-
legar kosningar þess.
Nætnrlæknlr er f nótt Konr.
R. Konráðsson Þingholtstr. 21.
Monið Alþýdnflokksfundinn í
Bárunni kl. 8 f kvöld,
Afgreiðsla
blaðsiDS er í Alþýðuhúsinu við
Ingólfsstræti.
Sími 988.
Auglýsingum só skilað fyrir kl. 8
að kveldinu fyrir útkomudag þang-
að eða í prentsmiðjuna Bergstaða-
stræti 19 eða í síðasta lagi kl. 10
útkomudaginn.
Áskriftargjald 1 króna á mánuði.
Auglýsingaverð 1,50 cm. eindálka.
Útsöiumenn eru beðnir að gera
skil afgreiðslunni að minsta kosti
ársfjórðungslega.
Jafnaðarstefna
Nikolai Lenins.
Eftir 6. D. E. C.
(Þýtt úr >New Statesman<.)
(Nl.)
Það heflr verið sagt aftur og
aftur um Lenin, að hann væri
mikill raunveruleikamaður, fær
um að laga stjórnmálastefnu sína
eítir breytilegum kringumstæð-
um og tækifærum. En það hefir
ekki eins glögt verið viðurkent,
að hinn óveDjulegi máttur hans
til þess að skilja dagsins við-
burði og laga stjórnmálastefnu
sína grundvaliaðist á íræðikenn-
ingu, sem hann veik aldrei hárs-
breidd frá. Hann vildi ekkert
samkomnlag, sem reið i bága
við grundvallarhugmynd hans
um verkamannaráðin — ríki
vinuustéttarinnar — sem nauð"