Alþýðublaðið - 07.03.1924, Blaðsíða 3

ALS»¥SDKLA©lí>
3
yulegt byltingaverkfœri. Væri
á það fallist skoðaði hann máia-
miðlan og tilslakanir skaðlsusar.
Hér hefir verið sett fram kenn-
ing hans og ekki til þess að gagn-
rýna hana, ekki einungis vegna
þess, að skilningur á henni er
nauðsynlegur til þess 'að skiija
Lenin sjáifan, heldur Iíka skoð-
anamuuinn mllli hægri og vinstri
straumanna í verkamannahreyf-
ingu Norðnrálfunnar nú á tímum.
Þingræðismennirnir í hverju iandi
búast við að minsta kosti mögu-
legum — sumir óhjákvæmilegum
— sigri jafnaðarstetnunnar með
því að taka valdið í stjórnmál-
unum innan núverandi ríkisskipu-
lags. Hvers vegna, spyrja þeir,
ættum við ekki að snúa þjóðinni
að jatnaðarsteínu ani og svo koma
henni á með þingræðisstarfsemi
og halda henni með aigerlega
lýðírjálsri þlngræðisstjórn? >Vit-
leysac, segir Lenin; >þingræðis
stjórn ykkar er í eðll sínu auð-
valdsfyrirkomulag. I>að er ekki
hægt að laga hana eStir slíkri
breytingu, Með því að reyna að
nota hana eyðileggið þið áð eins
uppsprettu byltingatilfinningar-
innar meðal verkamanna og
neyðið ykkur sjálfa tií þess að
vinna eftlr reglum og skoðunum
einmitt þess þjóðféiagskerfis, sem
>Skutull<| blað AlþýðuflokksÍDi &
Isafirði, lýnir ljóslega yopnayiðekifti
burgeisa og alþýðu þar vestra. Skutull
segir það, sem segja þavf. Bititjóri
séra Guðm. ttuðmundeíon frá Gufudal.
Gerist áskrifendur SkutuÍB frá nýári á
afgreiðslu Alþýðublaðsins.
þlð játist undir að vilja eyði-
ifiS8ja- Hver stétt hafi sín eigin
tæki. Auðmennlrnir hafi ríkið
eins og það er; verkamenmrnlr
hafi verkamannaráðin, sem grund-
vallast á eðliiegum féiagsskap
þeirra. Viðfangsefnið er, hver
hefir völdln, og til þess að geta
notað vöidin verðið þið að koma
skipulagl á þau, þar sem þau
vaxa. Vaid verkamanna vex
upp á vinnustöðvunum, hvar
sem þeir eiu saínaðir saman við
sameiginlegt eríiði. Komið þar
á skipulagi meðal þeirra og notið
það skipulag, ekki að eins sem
verkfæri tii þess að varpa auð-
valdlnu fyrir borð, heldur líka
sem grundvöll undir nýja ríkið.<
Þannig var skoðun Lenins, og
á þeirrl undirstöðu byggði hann
upp Rússland byltingarinnar.
Þessi hugmynd er líka endur-
lffgun Míxismans og hins nýja
vinstri félagsskapar meðal verka-
mannafiokkanna alis staðar í
WerkaranSurlniig blað jafuaðar-
manna á Akureyri, er bezta fréttablaðið
af norðlenzku biöðunnm. Flytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og atvinnumál.
Kemur út einu sinni í viku. Kostar
að eins kr. 5,00 um árið. Gerist áskrif-
endur á algreiðslu Alþýðublaðains.
heiminum. Það er hin nýja byit-
ingakenning, og Lenin er upp-
spretta þeirrar hugsjónar.
Innlend tíðindi.
(Frá fréttastofunni.)
Seyðisfirði, 4. marz,
Vélskipið >Rún« héðan lenti í
sjóhrakningum í óveðrinu fyrir
helt'ina. Hlóðst á það klaki og
hamlaði ferð þess. Á föstudags-
morguninn náði Bkipið Horna-
fjarðarósi; var þá hörkuútfall og
mikið rek af ískraki út úr ósnum,
svo að skipið gat ekki komist
inn. Rak það upp að Hvanney
og brotnaði þar og sðkk, en
menn allir björguðust. >Rán< er
sama skipið, sem áður hét >Leo«
og frægt er orðið fyrir tilraun þá,
Edgar Kies Burroughs: Sonur Tarsasis.
þig fyrr en i dag; samt sögðu þau strax lijarta minu,
að það hlyti ætið að verða þjónn þinn. Þú þelckir mig
ekki, en ég bið þig að treysta mór. Eg get hjálpað þér.
Þú hatar höfðingjann — eins og óg. Lof mór að taka
þig héban. Komdu með mór, -og óg skal fara með þig
til hinnar miklu eyðimerkur, þar sem pabbi er höfðingi,
milclu voldugri en þessi hér. Viltu koma?“
Meriem þagði; henni leizt ekld á að særa þann eina
mann, er hafði boðið henni vernd og vináttu, en ást
Abduls Kamaks vildi hún eigi þýðast. Maðúrinn mis-
slcildi þögn hennar, greip hönd hennar og vildi draga
hana að sór, en Meriem streittist á móti._
„Ég elska þig ekki,“ hrópaði hún. „Ó! Komdu mér
ekki til þess að hata þig. Þú ert eini maburinn hér,
scm vilt sýna mér bliðu, og óg vil vingast við þig, en
elskað þig- get óg ekki.“
Abdul Kamak stóð á fætur.
„Þú slcalt læra að elska migy“ sagði hann, „þvi að ég
telc þig, hvort sem þú vilt eða eigi. Þú hatar höfðingj-
ann, svo að þú segir honum það elcki, þvi að þá segi
ég honum frá myndinni. Ég hata höfðingjann, og —*
„Þú hatar höföingjann ?“ sag'ði grimmileg rödd ab
baki hans.
Þau litu við og sáu karlíun .standa nokkur skref frá
þeim. Abdul hólt enn þá á mýndiiini. Nú stakk hann
henni i barm sér.
„Já,“ sagðí hann; „ég hata höfðingjann," og að svo
mæltu stökk hann á öldunginn, ralt honum kinnhest
og feldi hann, en hljóp svo tíl. hésta sinna, er voru
söðlaðir, þvi að hann var að fara á veiöar, er hann sá
Meriem.
Abdul Kamak vatt sér á balc og þeysti til þorpshliðsins,
Höfðinginn, sem dasast hafði við höggið, slcjögraði á
fætur og kallaði til manna siuna að stöðva þrjótinn.
Nokkrir svertingjar hugðust að gripa hann, en voru
riðnir um lcoll eða hlutu barsmið af byssu Abduls, sem
hann sveiflaði i kringum sig eins og kylfu. Yið lúiðið
lilaut hann að nást. Svertingjarnir voru ab loka þvi.
Eins og kólfi væri skotið hóf sonur eyðimerkuriunar
upp hyssu sína; hesturinn þaut áfram sem leiftúr; skot
reið af — og armað slcot; báðir dyraverðirnir steyptust
um. Abdul Kamak rak upp gleðióp, snóri sór lilæjandi
við i söðlinum, veifaði hyssu sinni yfir höfði sér og
hvarf i slcóginn.
Froðufellandi af bræði skipaði höfðinginn mönnum
sinum að elta hann og snéri siðan til Meriem, sem sat
kyr, þar sem hann skildi við hana.
„Tarzan“, , Jarzan snýr aftur“, „Dýr Tarzansí*
/ ■ ; ' ./ ^ /, :: ,. ý/ '■ í " :
Hver saga kostar að eins 3 kr„ —4 kr. á betri
pappír. Sendar gegn póstkrðfu urn alt land. Látið
- ekki dragast að ná í bækurnar, því að bráðlega
hækka þær í verði. — Allir skátar lesa Tarzan-
sögurnar. — Pást á afgreiðslu Alþýðublaðsins.