Bókbindarinn - 01.03.1960, Blaðsíða 9
Ritnefndin fór þess á
leit við Ólaf að hann
léti mynd af sveins-
stykki sínu fylgja
greininni og varð hann
góðfúslega við þeirri
beiðni. Hann tók sveins-
próf sitt í Danmörku.
Olafur Tryggvason
afturför í iðninni?
Hér í Reykjavík munu hafa veriS, í
byrjun þessa árs, 6 eða 7 bókbandsnem-
ar, og er vonandi aS þeir verSi gerSir
betur úr garSi en flestir þeir, sem send-
ir hafa veriS í próf síSustu ár.
ÞaS er ekki skemmtilegt starf aS vera
í prófnefnd og fá í hendur til aS dæma
um, svo léleg sveinsstykki aS jafnvel orki
tvímælis aS hægt sé aS gefa fyrir þau
lélega þriSju einkunn sem er 5 stig, eins
og oft hefur komiS fyrir síSustu ár. ÞaS
er orSin tilviljun ef kemur nemi, sem
nær fyrstu einkunn, sem er 7,25.
Hvernig færi fyrir þessum nemum ef
þeir ættu aS taka próf erlendis, t. d. í
Danmörku og glíma þar viS vandasöm-
ustu sveinsprufu No. I A, sem er 2 bæk-
ur, önnur venjulegt skinnband, djúpfals,
þó glöttuS og ýrS sniS, hin alskinn, gyllt
í sniSum, rúnnuS horn, skinnfals, mikiS
gullskreytt utan og innan á báSum spjöld-
um og á köntum, gyllt meS plötugulli,
ekki púlver en í þess staS sérstök olía og
stífelsisklístur. Og þarna er ekki um aS
ræSa fyrstu, aSra eSa þriSju einkunn,
annaShvort aS ná 2i stigi eSa falla. Tveir
íslenzkir bókbindarar hafa tekiS þetta
próf.
ViS sem störfum í prófnefnd treystum
því aS nám bókbandsnema fari batnandi
eftirleiSis, en ekki versnandi eins og ver-
iS hefur mörg síSustu ár. Varla mundu
meistarar fella sig viS þaS aS nemar
þeirra gengju tvisvar undir próf, en þaS
er allt útlit fyrir þaS ef svo fer sem horf-
ir.
Piltarnir eru auSvitaS misjafnlega góS
bókbindaraefni, og reynslutíminn aSeins
3 mánuSir og ef til vill ekki hægt aS sjá
þá út á þeim tíma, því flestir sýna áhuga
lengi framan af þó aS hann dofni kannski
síSar. En hart er, eftir fjögra ára nám,
aS ná aSeins 5 stigum, og þaS meS naum-
indum og hlýtur þar aS vera um aS kenna
lélegri kennslu, því ekki eru þessi sveins-
stykki, svo vandasöm aS ekki sé hægt aS
binda þau þolanlega á 12 dögum eftir
svona langt nám.
ÞaS væri einnig óskandi aS meistarar
kenndu þeim aS nota plötugull. Þó aS
þaS eigi kannski enga framtíS, þá fær
handgyllari oft í hendur bækur bundnar
í grjóthart skinn, grófhrufótt, sem ekki
er hægt aS gylla meS fílettum og rúllu-
gulli, en auSvelt meS plötugulli eftir aS
þaS hefur veriS bleytt upp í eggjahvítu.