Prentarinn - 01.02.1985, Blaðsíða 12
Meðan verkfall stóð var fjölmenni i félags-
heimilinu
w'Wl fej; 1 I
rnía 1 i l Hn 1 Ij ll' Í‘! fl
|| ^yLl
jflfir
KMU ffljUK/Btejk |:
&W‘4i1 f ->25
SJÚKRASJÓÐUR BÓKAGERÐARMANNA.
REKSTRARREIKNINGUR 1984.
Skýring 1984 1983
TEKJUR :
Iógjaldatekjur 2.810.481 2.272.153
Vextir og veróbætur af bankareikningum ... 3 498.172 517.834
Vextir af skuld FBM 77.330 115.862
Aórir vextir Vextir og veróbætur af skuldabréfum 35.079 41.077
Byggingarsjóós Vextir og veróbætur af spariskírteinum 3 377.026 679.223
rikissjóós Vextir og veróbætur af handhafaskulda- 3 111.160 149.982
bréfum 3 475.300 1.149.198
1.574.067 2.653.176
Tekjur alls 4.384.548 4.925.329
GJÖLD :
Sjúkradagpeningar 1.318.042 774.275
Ötfararstyrkir 114.694 109.675
Styrkur til Krabbameinsfélags Islands .... 0 32.280
Styrkur til Iþróttasambands íslands 0 22.500
1.432.736 938.730
Kostnaóur :
Hlutdeild í skrifstofukostnaói FBM 8 637.103 392.312
Endurskoóun og uppgjör 19.700 12.500
Kostnaóur v/vélabókhalds 13.484 10.666
9.349 0
679.636 415.478
Reiknuó gjöld v/verólagsbreytinga 2 1.556.215 2.898.931
Gjöld 3.668.587 4.253.139
TEKJUAFGANGUR 715.961 672.190
Kjara- og
samningamál
Kjarabaráttan (hagsmunabaráttan)
setti að sjálfsögðu mestan svip á starf-
semina. Verkfall félagsins varð eitt
það lengsta í sögu samtaka okkar. Að-
draganda og niðurstöðu þessa verk-
falls voru gerð góð skil í 3. og 4.
tölublaði Prentarans og því ekki á-
stæða til að fara náið út í þau atriði
hér.
Prátt fyrir all hagstæða samninga er
ljóst að þeir dugðu ekki nema að hluta
til gegn aðgerðum stjórnvalda. Þannig
hefur kaupránið haldið áfram og ekk-
ert tillit verið tekið til bágrar stöðu
verkafólks.
Þann 1. júní n.k. eiga lögin sem
afnámu samningsákvæðið um að
greiddar væru verðbætur á laun að
falla úr gildi. Ríkisstjórn frjálshyggj-
unnar er þegar búin að lýsa því yfir að
ekki komi til greina að þetta samnings-
ákvæði taki gildi aftur í óbreyttri
mynd. Um þessa árás á frjálsa samn-
inga er ríkisstjórnin og atvinnurekend-
ur sammála. Rökstuðningurinn við
þessa ófyrirleitni er sá að ógerningur
sé að hafa stjórn á efnahagsmálunum
ef greiddar séu verðbætur á laun.
Löngu er ljóst að þetta á ekki við rök
að styðjast, því þrátt fyrir þessa og
aðrar árásir á launakjör verkafólks er
sarna svartnættið ríkjandi í efnahags-
málunum. Staðreyndin er einfaldlega
sú að ríkisstjórnin hefur ekki það vit
sem til þarf í stjórnun þessara mála,
enda hefur hún ekki beitt fyrir sig
öðrum aðferðum en þeim að ráðast að
lífskjörum fólks. Sagt hefur verið að
verðbætur á laun væru orsök verð-
bólgu, það hafa nú verið gerðar til-
raunir á þessu sviði og er nú sannað að
verðbæturnar sem slíkar eru það eng-
an veginn. Hitt er ljóst að þær eru
forsenda þess að hægt sé að gera hér
samninga til einhvers tíma og þær eru
jafnframt forsenda þess að eitthvert
12
PRENTARINN 2.5.'85