Prentarinn - 27.09.1992, Qupperneq 18
Að sjálfsögðu er það hræsni að
lepja hreyturnar að afloknum samn-
ingum ASÍ og VSÍ en það er hið eina
sem FÍP má semja um og þannig
standa því miður málin í dag.
Hugsið og leikið
Nokkrir valmöguleikar eru í stöðunni:
1. Við höldum áfram utan ASÍ og
hjálpum okkar atvinnurekend-
um að losna undan kúgunar-
valdi VSÍ.
2. Við göngum í ASÍ sem gengur
frá heildarsamningum við VSÍ
og fáum engu ráðið.
3. Við leggjum niður stéttarfélagið
og myndum vinnustaðakjarna
sérhæfða sviða með deildar-
myndun á landsvísu ásamt fleiri
stéttarfélögum.
4. Öll verkalýðsfélög verða lögð
niður og framboð ásamt hæfni
einstaklingsins og eftirspurn
ráði almennum kjörum.
Velji nú hver fyrir sig en til grund-
vallar mínu vali íhugaði ég m.a. þessar
spurningar:
a. Hvers vegna er ég í stéttarfé-
lagi?
b. Hvernig hefur samstarfið í
Prenttæknistofnun gengið? Eru
þar hagsmunir og skoðanir for-
stöðumanns sem ráða ríkjum
eða niðurstöður stjórnarmanna.
c. Kemur stjórn FBM fram af
hreinskilni eða yfirdrepsskap
gagnvart félagsmönnum? Hvað
hefur verið sagt og hversu mikið
er látið ósagt?
d. Hefur erlent samstarf FBM með
10-30 utanlandsferðum og risnu
á ári skilað sér til hagsbóta fyrir
félagsmenn? Má ætla að viðlika
árangur náist í samskiptum okk-
ar innan ASÍ?
e. Er það tilætlunarsemi að stjórn-
arherrar atvinnurekenda, stétt-
arfélaga og þar með ASÍ hafi
a.m.k. lífilsháttar tengsl við al-
mennan verkamann, fylgist með
tækninýjungum, framleiðslu- og
markaðsþróun og hagsveiflum
þjóðarbúsins.
f. Hvað gerist ef til þess kemur að
allt stéttarfélaga- og atvinnurek-
endakerfið verði lagt niður?
Að sjálfssögðu væri einfaldast að
skrá niður á næstu 96 síðum þessa
blaðs þær hugleiðingar um svör við
þessum spurningum sem í hugskoti
felast en hér með er spurningunum
varpað áfram til ykkar.
Mín niðurstaða varð þessi og er tví-
þætt:
1. Auðveldast er að vera utan ASÍ
og láta AÐRA um að semja við
OKKAR atvinnurekendur en
best væri að semja við pá þegar
þeir eru gengnir úr VSF
2. Ef FÍP vill ekki ganga úr VSÍ og
við viljum gera tilraun til að
hafa einhver lítilsháttar áhrif þá
skulum við ganga í ASI með til-
heyrandi árlegum kostnaði, 7-8
þingfulltrúum, einn mann í mið-
stjórn og þá þurfum við ekkert
að hugsa meira um samninga-
mál heldur sýna þægð og hlýðni
og segja já og amen á viðeigandi
stað og stund.
Vandið val ykkar og gæfan fylgi
ykkur í starfi og leik.
Porsteinn Veturliðason, prentari
18
PRENTARINN 3.12.'92