Prentarinn - 01.03.2006, Blaðsíða 4

Þaó hlýt
*
A
N
vera yridisleg tilfinning
að þurfa ekki að læra neitt meira
Jalcob Viðar Guðmundsson
Umslag ehf. var stofnað árið 1989 og er nú leiðandi á sínu
sviði sem eitt stærsta fyrirtækið hér á landi í prentun gagna,
pökkun kynningarefnis og annarra gagna fyrir fyrirtæki og
stofnanir. I upphafi voru þrír starfsmenn hjá fyrirtækinu, en í
tímans rás hefur það stækkað og í dag starfa þar 20 manns.
Árið 1997 fluttist starfsemi Umslags úr upphaflegu húsnæði
sínu og er nú öll til húsa í Lágmúla 5. Mennta- og starfs-
mannastefna fyrirtækisins hefur vakið athygli og til þess
að fræðast aðeins um hana fór ég og ræddi við Sveinbjörn
Hjálmarsson. Hann tók mér Ijúflega og fræddi mig um stefnu
fyrirtækisins og ýmislegt fleira, m.a. Litla Ijóta myndagall-
eríið. En ég spurði hann fyrst hvernig þetta hefði allt saman
byrjað.
Svcinbjörn Hjálmarsson. Myndverkið bak við
hann cr cfiir Magnús Kjartansson.
SH.: Umslag ehf. verður til 1989
þegar Víkingsprent og Umslag
eru sameinuð og ég var ráðinn
þar framkvæmdastjóri. í Vík-
ingsprenti höfðu verið prentuð
umslög og þeir voru með ýmis
gömul tæki og tól og voru m.a.
að prenta á gamla dígla í blýi.
Þeir voru með eina ísetningarvél
og þegar ég byrja þarna þá byrja
ég á því að fara til útlanda til að
kynna mér ísetningu því að ég sá
að það var það eina sem var ólíkt
því sem var gert á íslandi. Við
keyptum þá vélar og fórum að
auka þá þjónustu. En til að gera
langa sögu stutta: í septemþer
1993 kaupi ég fyrirtækið og þá
erum við fjórir starfsmenn, ég og
Jóhannes Vilhjálmsson, Þorbjörn
Friðriksson og Atli Helgason og
við vorum til húsa niðri á Veg-
húsastíg. 1994 hef ég samband
við Iðntæknistofnun en þeir voru
þá með verkefni í gangi sem hét
Frumkvæði = Framkvæmd og
við fórum í það verkefni að end-
urskipuleggja Umslag og hvernig
við ættum að horfa á það sem
fyrirtæki og við settum upp plön
og markmið um það að verða
bestir I umslagaprentun á íslandi
og bestir í ísetningu gagna. Þetta
var markmiðið hjá okkur. Við sett-
um okkur líka það markmið að
flytja í nýtt húsnæði því það var
orðið svo þröngt um okkur niðri
á Veghúsastíg. Það skemmtilega
við þetta allt saman var að þetta
gekk allt eftir og hraðar en ég átti
von á og við keyptum húsnæðið
hérna í Lágmúla 5 föstudaginn
13. desember 1996. Við byrjum
á því að nota 650 fermetra af
þessu húsi og leigðum út rest-
ina en það kom fljótt í Ijós að við
þyrftum á öllu húsinu að halda
og '99 hafði ég samband við
SKÝRR og sagði við þá að það
væri eðlilegt að við sæjum um
alla prentun fyrir þá en þeir voru
þá með mikla prentun fyrir ríki og
borg. Það gekk eftir. Við tókum
yfir alla prentun og tvo starfs-
menn að auki.
JV.: Segðu mérfrá starfs-
mannastefnunni.
SH.: Við byrjuðum mjög fljótlega
á að koma okkur upp starfs-
mannamenningu og 1990 lögð-
um við grunn að starfsmanna-
stefnunni og fórum þá til London
og höfum síðan farið nánast á
hverju ári, m.a. til Portúgal og
Barcelona, og núna síðast vor-
um við í London. Þetta er byggt
upp þannig að hér borga menn
í starfsmannafélagið ákveðinn
hluta og ég borga ákveðinn hluta
og þannig söfnum við yfir allt árið
og þá eigum við fyrir starfsmann
og maka hans en eins og gengur
komast ekki alltaf allir og ef slík
staða kemur upp fær viðkomandi
starfsmaður endurgreitt það sem
hann hefur lagt fram. En hann
fær ekki mitt framlag því að það
er ekki hugsað sem laun heldur
fyrst og fremst til skemmt-
ana. Þessar ferðir hafa yfirleitt
staðið frá fimmtudegi og fram á
sunnudagskvöld og ég sé alltaf
um eitt kvöld og ef við erum
einhversstaðar nálægt vinum
okkar sem við eigum samskipti
við þá bjóðum við þeim, eins og
t.d. í Englandi tók ég með félaga
minn, sem er í International
Printing Network, en við erum
einnig í þeim samtökum, við
buðum honum og konunni hans
á galakvöldið. Eins þegar við vor-
um í Kaupmannahöfn, þá bauð
ég tveim dönskum vinum sem
við höfum starfað lengi með, þeir
komu og borðuðu með okkur.
Þetta hefur verið afar vinsælt.
Við erum með lög í starfsmanna-
félaginu þar sem það er skýrt
út hvað það er sem ætlast er
til af mönnum og öllum er það
Ijóst hvernig þetta er uppbyggt.
Sigríður sem er hérna frammi á
skrifstofu og Steinar prentari, þau
eru yfir sjóðnum núna. Það er
ekki hægt að hafa mikið lýðræði
þegar svona ferðir eru valdar.
Núna er valið á milli tveggja
borga. Það var reynt einu sinni að
hafa mikið lýðræði en þá lá við
uppreisn á skútunni, það bentu
allir hver í sína áttina. En þetta
hefur alltaf tekist mjög vel. Það
hefur alltaf allt verið pantað mjög
snemma, þannig að við fáum
alltaf góð hótel. Þegar við fórum
til London vorum við með Dag
Gunnarsson sem hefur skrifað
bók um London, hann var ráð-
gjafi okkar núna. Hann sá um að
finna fyrir okkur staðinn og bjó til
litla bók fyrir okkur um ákveðinn
radíus frá hótelinu þar sem komu
fram upplýsingar um áhugaverða
veitingastaði og ýmislegt annað
áhugavert. Við gerum fleira.
Við höldum jólagleði hérna, við
höldum þorrablót og förum í keilu
og einnig stundum út að borða
á einhvern veitingastað og svo
höfum við haldið grillveislu heima
hjá einhverjum, þannig að það er
þó nokkuð að gera í skemmtana-
lífinu. Við erum alltaf með hádeg-
ismat á föstudögum. Ef það eru
gestir þá kaupi ég kínverskan
mat, því þá geta menn valið úr
mörgum réttum. Hér hafa verið
ýmsir gestir, t.d. strákarnir sem
við höfum verið að vinna með í
Gutenberg, Georg hjá FBM og
Haraldur hjá samtökum iðnaðar-
ins og ýmsir viðskiptavinir sem
eru að vinna með okkur. Það er
alltaf þannig að það er einhver
starfsmaður sem segir: Nú ætla
ég að bjóða þessum manni eða
þessari konu og hann er þá búinn
að skipuleggja það og þá situr
þessi starfsmaður við endann á
borðinu og boðsgesturinn situr
honum á hægri hönd. Starfs-
maðurinn stendur upp og kynnir
gestinn og segir einhver deili á
honum og biður síðan alla um
að bjóða hann velkominn og þá
klappa allir og þá er hægt að
fara að borða. Þetta hefur mælst
ákaflega vel fyrir. Eitt er hér sem
allir starfsmenn fara í, en það
er göngumæling sem er fram-
kvæmd hjá Össuri. Þar eru allir
mældir af sérfræðingum og það
kom í Ijós til dæmis með mig
að ég er með 7 til 8 millimetra
skekkju og þarf að nota innlegg.
Þetta eru fyrirbyggjandi ráðstaf-
anir og þannig komum við m.a.
í veg fyrir þakverki hjá starfs-
mönnum. Einu má ekki gleyma
en það er það að við erum með
snafsameistara. Snafsameist-
ari var Þorþjörn Friðriksson en
þegar hann hætti þá tók Jón Otti
við emþættinu. Hann hefur það
hlutverk, að hér frammi á skrif-
stofu er lítill skápur og hann sér
um að alltaf sé til Jágermeister
eða Gammel dansk eða eitthvað
slíkt og þegar gestir eru hérna þá
hefur hann einn sér til aðstoðar
og þá fá allir hérna staup og svo
er skálað.
JV.: Hér er líka rekin merkileg
menntastefna. Segðu mérfrá
henni.
SH.: Já, við erum með mennta-
stefnu hérna. Á sínum tíma
tókum við þátt í keppni innan
EGIN (Europian Graphic/Media
Industry Network). Við sendum
inn okkar menntastefnu sem
bæði er til á ensku og íslensku
og við lentum í öðru sæti um
menntun starfsmanna innan
fyrirtækis í prentiðnaði. Það var
hollenskt fyrirtæki sem varð
númer eitt. Þetta byggist á því
að við ætlumst til þess að hver
einasti starfsmaður fari á nám-
skeið. Tökum dæmi, þau sem
eru útlend hérna, Adam sem
vinnur á umslagavélinni og Mar-
gréti konu hans sem vinnur í
skráningunni í ísetningunni. Þau
byrjuðu að sjálfsögðu á að fara á
námskeið í íslensku og kláruðu
það með glæsibrag og núna eru
þau í enskunámi. Hann vill geta
talað við tæknimenn og aðra sem
koma hingað og lesið upplýsingar
sem eru mikið á ensku, svo eru
4
www.fbm.is