Prentarinn - 01.11.2006, Blaðsíða 19

sjúkrahúsi er á staðnum, sem
systurnar reka. Nunnurnar setja
fallegan svip á bæinn. Þær voru
fátækar af veraldlegum auð og
unnu fyrir sér með sumarbúðum
fyrir ung böm og seinna stofnuðu
þær prentsmiðju og gerðu það
með hógværum glæsibrag. Tvær
þeirra lærðu prent og um margra
áratuga skeið önnuðust þær alla
prentvinnu á staðnum og svo
mikil var snyrtimennskan, að
prentsmiðjan var eins og fegursta
stofa í íbúðarhúsi.
Maturinn í Breiðafjarðareyjum
þótti kröftugur og orkumikill. Jón
Pétursson bóndi í Brokey og fálka-
fangari átti 30 börn, hið síðasta á
níræðisaldri. Geri nútímamenn
betur. Hann var mjög úrræðagóð-
ur. Sjávarföll voru látin knýja
kornmyllu og sjást enn leifar
hennar.
Fyrst var siglt út í Þórishólma
og sáust þar stöku lundar, rita og
fýll (múkki) með ungum. Síðan
var farið til Klakkseyja (Dímon)
sem eru stuðlabergseyjar og snýr
stuðlabergið alla vega og myndar
ótrúlega fallega umgjörð um þetta
listaverk náttúmnnar. Þama var
mikið af toppskarfi, sem breiðir
út vængi sína til þurrkunar allan
liðlangan daginn.
A einum stað er örmjó gjá í
bergveggnum, sem kölluð er
gálgagjá. Þar vom dæmdir saka-
menn hengdir í gálga, sem komið
var fyrir ofan á gjánni og svo
voru þeir látnir veðrast, þangað til
næst var ferð með fanga. Þarna
réð réttlæti ríka mannsins og
landeigandans og oft var sökin
óveruleg, kannski stuldur sér til
matar, sem nú á dögum er ekki
refsivert.
Siglt var um Hvammsfjarðar-
röstina, sem er svo straumþung,
bæði í útfalli og aðfalli, að straum-
urinn fer upp í 25 km á klst þegar
mest er og munurinn á flóði og
fjöm er allt að 5 metmm. Og
margir hafa hugleitt að virkja
strauminn til rafmagnsframleiðslu
Eyjamar á Breiðafirði voru
sagðar óteljandi, það fer eftir
flóði og fjöru hve margar sjást.
Nú var kastað út plógi smástund
og þegar híft var upp kom í ljós
hörpuskel. ígulker, sólstjömur,
kúskel og fleiri furðufiskar.
Ferðamönnum var boðið að
Rínardal og Svartaskógi. Einn
ferðalanganna heyrðist segja
stundarhátt: „Eg vildi að ég væri
sofnaður, vaknaður aftur og
byrjaður að éta.“
A meðan snætt var vom vélar
skipsins stöðvaðar og báturinn
vaggaði sér mjúklega í logninu og
blíðviðrinu á einum besta degi,
sem komið hefur í sumar.
Nú var siglt til lands, bátsverjar
kvaddir og strikið tekið til Reykja-
víkur eftir smá-innlit á sýningu
um 70 ára fórnfúst starf nunnanna
í Stykkishólmi. Það er enginn
vafi á því, að starf systranna í
Klaustrinu hefur haft varanleg
áhrif til góðs á lífið í
Stykkishólmi og reyndar á
þjóðlífið á landinu öllu. Það er
ótrúlegt hvað svo fáar konur hafa
komið miklu í verk. Þær sanna
málsháttinn, að trúin flytur fjöll.
Þegar við ókum framhjá Esjunni
okkur kæru vom síðustu
snjóskaflarnir horfnir. Við komurn
kl. níu á Umferðarmiðstöðina og
yndislegri ferð var lokið. Við
þökkum bílstjóranum okkar,
Ragnheiði, fyrir aksturinn
gallalausa, fararstjórunum okkar
og Georg Páli formanni, sem hitti
okkur í Stykkishólmi og fór með
okkur í siglinguna. Menn bíða
spenntir næstu ferðar.
Texti og myndir:
Olafur H. Hannesson
Sýnishorn af prentverki systranna í Stykkishólmi.
smakka. Margir voru hrifnir af
ígulkerjahrognum, en hörpuskelin
var mjög bragðgóð og breyttust
margir þarna í villimenn og átu
hrogn og hörpuskel hráa og sumir
sögðu hálflifandi.
Eftir þennan forrétt var slegið
upp hlaðborði af dýrindis gerð.
Sjávarréttir, lundi, hangikjöt, síld,
sjávarrétta-paté, hreindýra-paté,
og síðan og ekki síst sjávarrétta-
salat með hörpuskel, humri, rækju
og fleira góðu. Þessu vom öllu
gerð góð skil og menn tví- og þrí-
hlóðu diskana og öllu var skolað
niður með bjór og eðalvínum frá
Fjórir reynsluboltar í postulínsstoppi í Borgarnesi.
Fyrir utan Fimm fiska.
PRENTARINN ■ 19