Alþýðublað Hafnarfjarðar - 16.12.1993, Blaðsíða 10

10 Alþýðublað Hafnarfjarðar
Rætt við stjórn Listahátíðar í Hafnarfirði
Stórglæsileg listahátíð
og almenn þátttaka
Fjórum sinnum fylltist Kaplakrikinn og bærinn iðaði af mannlífi
meðan á hátíðinni stóð
Kaplakrikinn troðfullur við setningu Listahátíðar í Hafnarfirði íjúiní síðastliðið sumar
Listahátíð í Hafnarfirði hefur vakið
gífulega athygli um allt land og
reyndar einnig út fyrir landsteinana.
Það hefur ekki farið fram hjá
neinum að uppgangur menningar og
lista hefur verið gríðarmikill í
Hafnarfirði á sfðustu árum.
Alþýðublað Hafnarfjarðar átti
samtal við þá þrjá einstaklinga sem
sem voru í forsvari fyrir Listahátíð,
Gunnar Gunnarsson, flautuleikara
og skólastjóra Tónlistarskóla
Hafnarfjarðar, Sverri Olafsson
myndlistarmann og Örn Óskarsson,
hljómsveitarstjóra og skólastjóra
Myndlistarskóla Hafnarfjarðar.
Eftir að hafa komið okkur þægilega
fyrir í Alþýðuhúsinu spurði blaða-
maður, hvað það væri helst sem
stæði upp úr eftir síðustu Listahátíð.
Örn: Mér finnst standa hvað mest
upp úr mikil og almenn þátttaka
almennings, glæsileg efnisskrá og
hvað framkvæmd hátíðarinnar tókst
vel. Mjög mikilvæg var einnig sú
nýsköpun, sem átti sér stað. Það var
skrifuð fyrir Listahátíð ný íslensk
ópera, það voru skrifuð þrjú leikrit,
það voru samin tónverk og búnir
voru til skúlptúrar sem fara í Högg-
myndagarð Hafnarfjarðar.
- Hátíðin hefur þá ekki verið fyrir
fáa útvalda menningarvita eins og
stundum hefur þótt brenna við?
Gunnar: Nei, alls ekki. Ef við lítum
yfir salinn eins og hann var í Kapla-
krika, þá gat þar að líta alls konar
fólk, ekki bara þá sem þekktir eru
fyrir að mæta á listviðburði, heldur
allan almenning. Það voru haldnir
fernir stórir tónleikar í Kaplakrika
með fjölda eins og gerist á bestu
kappleikjum. Þarna var því ekki nein
elíta á ferðinni. Stærsti hópurinn
voru Hafnfirðingar sem fjölmenntu á
þessa tónleika.
Sverrir: Við lögðum alla áherslu á
að allir ættu þess kost að sækja
Listahátíð og gera hana þannig að
almenningseign.
Margir höfðu orð á því að það væri
óvenju breiður hópur sem sótti
hátíðina. Enda var það eitt af megin-
markmiðum hátíðarinnar hér í
Hafnarfirði að kotna listinni til
fólksins og gefa öllum kost á að
njóta hennar. Með því vildum við
undirstrika að listin er fyrir alla en
ekki einhverja fáa útvalda.
Örn: Við notuðum slagorðið að;
listin væri fyrir alla. Það sem Sverrir
bendir á og er ekki livað síst
mikilvægt, er að miðaverðinu var
stillt mjög í hóf. Uppleggið var að
ná til fjöldans, þó ef til vill hefði
mátt hafa fjárhagslega meira út úr
einstökum listviðburðum með hærra
miðaverði.
Eg held að við hér séum allir sam-
mála um það, að besta stuðnings-
yfirlýsing við Listahátíð í Hafnar-
firði var sá mikli fjöldi sem kom á
hin margvíslegu atriði listahátíðar.
Sverrir: Það er ekki nokkur vafi. Ég
er nú búinn að búa lengi í þessum
bæ og það sem ég verð sérstaklega
var við að standi upp úr er, hvað
Hafnfirðingar í heild sinni eru orðnir
stoltir af menningarlífi sínu.
Við eru hreinlega rígmontnir yfir
því hvað hefur verið að gerast hér í
listum og menningu. Það skemmti-
lega við þessa listahátíð og menn-
ingarpólitík er, að hún höfðar til
allra og allir bæjarbúar taka með
einum eða öðrum hætti þátl í að
móta hana og mynda.
Það er ótal margir sem koma beint
að þessum málum en aðrir með
óbeinum hætti. Hér gilda engar
kommisaraskipanir að ofan, heldur
er það hin almenna þátttaka sem er
drifkrafturinn í menningarlífinu.
Örn: Ef menn hugsa út í það hvað
það er sem skapar samfélag eða
bæjarfélag, þá er það er fyrst og
fremst margbreytileg menning og
athafnalíf.
Ég held, því miður, að menningin sé
þáttur sem menn oftast vanrækja.
Menn byggja stórhýsi, menn leggja
vegi og jafnvel mennta fólk. En
menn gleyma því oft, að það þarf að
gefa fólkinu jafnframt möguleika á
að stunda góðar listir og njóta þeirra.
Ég held að sú ákvörðun að halda
listahátíð hér í Hafnarfirði hali
þjappað bæjarbúum saman og hafi
lyft þessu bæjarfélagið, bæði livað
íbúana sjálfa snertir og á landsvísu.
Sverrir: Ég held að það sé kannski
heila málið. Fyrir mér er þetta
pólitískt spursmál fyrst og fremst.
Mér finnst, að sé ekki pólitískur vilji
fyrir listsköpun og menningarlífi og
séu ekki teknar pólitískar ákvarðan-
ir, þá gerist ekkert.
Listamennirnir sjálfir hafa sjaldnast
peningaráð eða völd. En þeir búa
yfir gríðarlega miklum öðrum auöi,
sem menn verða að hafa skynsemi
til að nota.
Ég hef séð tímana tvenna hér í
Hafnarfirði, séð steindauðan svefn-
bæ með steindautt menningarlíf, þar
sem ekkert var að gerast. Síðan á
örfáum árum breytist Hafnarfjörður
allt í einu í Mekku menningar á
þessu landi. Málið er það, að við
siglum nú á frontinum í menningar-
málum á landsvísu og það er hið
besta mál.
Gunnar: Það er kannski rétt að
koma inn á það, að við allir hér
höfum sterk tengsl við menningar-
starfsemina í Reykjavík í gegnum
þær listgreinar sem við leggjum
stund á.
Ég verð að segja fyrir mig að það
Við óskum Hafnfirðingum
gleðilegra jóla og
farsœls komandi árs.
Um leið þökkum
við gott samstarfá
árinu sem er að líða.