Aðventfréttir - 01.02.1992, Síða 5
Og ef þú hefiir reynt hvað Guð vill gera
í lífi þínu þá ættu þessar framtíðarhorfur
að fyllaþig ákafa og eldmóði - að vita það
að framundan eru stórkostlegri viðburðir
en þú hefur nokkum tíma áður reynt.
Guð kallar okkrn- til þess að lifa í
eftirvæntingunni, ekki eins og "bölsýnis
- bjartsýnismaðurinn." (Sum ykkar vitið
hvemig bölsýnis-bjartsýnismaðurinn
hugsar. Hann trúir því að áformin muni
takast en þegar þau loks takast þá er það
orðið um seinan!) Nei, Guð kallar okkur
til þess að vera bjartsýnisfólk.
Að komast lífs af.
Sem söfnuður og sem einstaklingar
stöndum við frammi fyrir lamandi
vandamálum. Þegar við lítum á hin
margslungnu vandamál finnstokkure.t.v.
eins og við séum að horfa yfir hijóstmga
eyðimörk, veglausa auðn. En sá Guð
sem við þjónum hefur reynslu í
eyðimerkurgöngu. Taktu eftir (í 20.
versi) að eyðimörkin mun halda áfram að
veratil. Eyðimörkinhefurávalltveriðtil
staðar. En Guð veitir manna í
eyðimörkinni. Hannsértilþessaðþaðer
ljós í eyðimörkinni. Hann gerir okkur
kleift að halda áttum í eyðimörkinni.
Svo þær nýjungar sem Guð hefur
fyrir stafiii og hann hefur lofað þér og
mér gefa okkur von og fögnuð og
hrifningu vegna þess að frá og með
deginum í dag verður allt öðmvísi.
Morgundagurinn verður ekki
takmarkaður af væntingum mínum.
Miklu heldur, morgundagurimi ræðst af
sköpunarhæfni Guðs sem á sér engin
takmörk. Forsjón Guðs tryggir okkur að
hinir bestu og stóikostlegustu dagar þessa
safnaðar em í ffamtíðinni.
Ný erfið viðfangsefni munu svo
sannarlega koma í ljós. Ný vandamál til
úrlausnar munu liggja fyrir. En einnig
nýr vöxtur, nýjar uppgötvanir, nýir sigrar,
nýirviðburðirsemveitagleði. Viðhöfum
fúllvissu um þessa hluti því að loforð
Guðs er byggt á krafti hans í lífi okkar og
kraftur hans gefur okkur möguleika á að
framkvæma það sem okkur hefur ávallt
mistekist að gera í eigin krafti. í krafti
Guðs er okkur kleiftaðverðaalltþaðsem
okkur var upprunarlega ætlað að verða.
Með krafti Guðs er okkur kleift að ná
tökum á því sem ávallt hefur valdið
okkur erfiðleikum.
Ég hugsa rnn hann stundum. Þegar
ég freistast til þess að gleyma þá hugsa ég
um hann. Hann var smásnáði. Móðir
hans dó þegar hann var einungis
komabam. Og faðir hans, sem var að
reyna að vera bæði mamma og pabbi
hafði áformað að farameð hann í dagsferð.
Litli drengimnn hafði aldrei farið í svona
ferðalagáður, svoþað varmikil tilhlökkun
og gleði á heimilinu. Áform vom lögð,
gott nesti útbúið, og svo var kominn tími
til þess að fara í rúmið svo hægt væri að
vakna snemma næsta morgun.
En eins og þið getið ímyndað ykkur
gat litli snáðinn ekki sofhað. Hann velti
sér fram og til baka í rúminu, tilhlökkunin
var svo mikil, og hann var alltaf að hugsa
um morgundaginn. Að lokum stökk
hann fram úr rúminu og hljóp inn í
svefhherbergi til pabba síns sem var í
þann veginn að sofha. Ogþegar snáðinn
hristi pabba sinn opnaði hann augun.
"Hvað ert þú að gera á fótum ennþá?",
spurði pabbi. "Ég get ekki sofið", svaraði
drengurinn. "Hvers vegnaekki?" spurði
pabbi. "Pabbi, ég hlakka svo mikið til á
morgun!" Pabbinn svaraði: "Ég skil að
þú hlakkar mikið til en ef þú ferð ekki í
rúmið flj ótt og sofhar þá verður dagurinn
á morgun ekki nærri því eins
skemmtilegur. Þess vegna skalt þú drífa
þig inn í rúmið þitt og sofha alveg eins
fljótt og þú getur."
Svo það varð úr að snáðinn labbaði
hægt eftir ganginum að herbergi sínu og
fór í rúmið. Og áður en langt um leið
sofnaði pabbi. En litli drengurinn gat
ekki sofið og litlu seinna vaknaði pabbinn
við það að litlar hendur ýttu við honum á
ný. Enáðurenreiðilegorðgátumyndast
á vörum hans sá hann í augum sonar síns
afleiðingar vöntunar á móður sem var
löngu farin og einmaxmaleika bams sem
hafði verið skilið eftir eitt of lengi. Og
hann fann granna handleggi veflast um
háls sér og heyrði orðin: "Pabbi, mig
langaði bara til þess að þakka þér fyrir
það sem verður á morgun!"
Eftilvillmuntþúviljahaldaþví ffam
að þú sért ekki lengur bam og að lífið sé
þér meira en bíltúr. Þó að þetta sé að
öllum líkindum satt þá er það einnig rétt
að strax nú í dag býður Guð þér að lifa
eftirvæntingarfullu lífi í trú áloforð hans:
"Sjá, ég hefi eitthvað nýtt fyrir stafhi."
BARNAHVÍLDARDAGSSKÓLINN í REYKJAVÍK
Endurbætur á aðstöðunni
Miklar endurbætur hafa farið fram á herbergjum bamahvíldardagsskólans í Reykjavík. Þetta hefur allt verið unnið í sjálfboðavinnu
og fé safhað til ff amkvæmdanna með ýmsu móti. Óhætt er að segja að bylting hafi orðið í þessum herbergjum og útkoman til mikillar
fyrirmyndar.
Bðrn I eldri deild hvildardagsskólans ásamt kennara stnum.
Bðrn t'yngri deild barnahvíldardagsskólans ásamt foreldrum og kennurum.
Aðventfréttlr 2,1992
5