Aðventfréttir - 01.03.1992, Blaðsíða 2

PROKSIMNN
Hann hafði allt til að bera, var
ungur að árum og hraustur.
Forledrar hans voru efnaðir, hann
gekk að eiga sína æskuást og þekkti
Guð persónulega. Framtíðin blasti
við honum. Jú, vinir hans gerðu
stundum smá gys að trausti hans á
Guði, hann væri allt of barnalegur
í trú sinni. En hvað með það? Guð
hafði reynst honum vel.
Dag einn kom Guð að máli við
hann persónulega og sagði
„Abram, ég vil að þú flytjir þig burt
héðan og farir í annað land." „Hvert
Drottin? Hvert viitu að ég fari?" get
ég ímyndað mér að hann hafi spurt.
Sjálfur hefði ég vafalaust komið
með margar spurningar. En Drott-
inn svaraði einfaldlega: „Treystu
mér, Abram, ég skal leiða þig.
Leggðu bara af stað." Með það
sama var sýnin á enda. Abram
vaknaði og hugleiddi þessa sýn.
Hver myndu viðbrögð þín vera
við svona boðskap frá Guði? Kæmu
ótal spurningar í huga þinn: Hvers
vegna? Hvert á ég að fara? Af
hverju? Hvaða gagn er af þessu?
Þetta er of dýrt. Hvað með vini
mína og fjölskyldu? Hvað með mín
áform?
Vinir Abrams tendruðu neista
efasemda í brjósti hans. En Abram
var ekki í neinum vafa. I huga has
kom Guð númer eitt, sama hvað
það kostaði, sama hver afleiðing
væri. Hann hafði tekið þá ákvörðun
að treysta Drottni Guði fyrir öllu lífi
sínu. Svo hann lagði einfaldlega af
stað út í óvissuna - en með Guð sér
við hlið.
Seinna á æfi sinni reyndi meira á
þetta traust Abrams og fékk hann
þá nýtt nafn - Abraham. Honum
gekk misjafnlega að treysta Guði,
en loka prófsteinninn sýndi svo
ekki var um villst að Abraham hafði
lært að leggja allt í hendi Guðs. Það
virtist óskynsamlegt að fórna syni
sínum. Þau hjónin voru orðin
gömul. ísak var þeirra eina barn og
eina von um að loforð Guðs myndu
rætast. Átti hann að taka þá
áhættu? Gat ekki verið að þetta
væri einhver blekking? Nei, Ábra-
ham þekkti rödd Guðs, hann vissi
að Guð hafði talað. Abraham hafði
einnig lært að treysta Guði, því
lagði hann af stað án þess að
spyrja, án þess að hika. Þung voru
skref hans og margar hugsanir fóru
um huga hans en þær breyttu engu
um ákvörðun hans.
Hvaða prófsteinar hafa orðið á
vegi þínum? Staðreyndin er að Guð
leggur fyrir alla menn prófsteina
um hollustu og traust. Ekki svo
mikið sín vegna, því hann þekkir
okkur vel. Heldur miklu fremur
okkar vegna að við mættum læra að
þekkja okkur sjálf betur og treysta
Guði.
Tveir eru þeir prófsteinar sem
verða á vegi allra manna:
Hvíldardagurinn og tíund. Guð
leiðir okkur að þessum
prófsteinum svo við mættum sjá
okkur sjálf í réttu ljósi. Hvað er
okkur þýðingarmest? Treystum við
Guði fyrir velferð okkar? Er Guð
okkur það þýðingarmikill að við
séum fús til að helga honum
stórann hluta af tíma okkar og
fjármunum?
Þegar við hikum er það ef til vill
ekki fyrst og fremst vegna þess að
við erum í vafa um hvað rétt sé
heldur frekar vegna þess að við
erum ekki tilbúin til þess að treysta
Guði óhikað eins og Abraham? Við
viljum svo gjarnan sjálf halda um
stýrið.
Guð lofar að blessa okkur og sjá
fyrir velferð okkar ef við aðeins
leyfum honum að stjórna daglega
lífinu. I Jes 58.13,14 er eitt loforða
Guðs um blessun þeim til handa
sem heiðra hvíldardag hans,
sjöunda daginn: Þú munt gleðjast
óumræðilega, fá að njóta eilífa
lífsins og bruna fram á hæðum
landsins í velfarnað og hamingju.
Og í M1 3.10 skorar Guð á okkur að
reyna sig. Hann lofar að blessa
okkur efnislega ef við aðeins leyfum
honum að vera fyrstar í lífi okkar.
Prófsteinar Guðs eru ekki
bundnir við tíund og hvíldardaginn.
Hvert og eitt okkar er mismunandi
og Guð leiðir okkur að þeim at-
riðum sem hefta samband okkar
við sig. Munið eftir unga ríka
manninum. Hann kom að máli við
Jesú og vildi fá að fylgja honum.
Jesús sá að hann var einlægur, en
samt bar skugga á. Ungi maðurinn
elskaði auð sinn meira en Guð.
Jesús benti honum á þetta. Þegar
ungi maðurinn sá að hann yrði að
velja, að hann gæti ekki þjónað
tveim herrum, fór hann hryggur
burt. Hann féll á prófi sínu.
Samkvæmt spádómum Opinber-
unarbókarinnar eru framundan erf-
iðir tímar. Þá mun reyna á traust
okkar og hollustu gagnvart Guði.
Munt þú standast þá raun? Hvers-
dagslegir prófsteinar nútímans búa
okkur undir stærri prófsteina fram-
tíðarinnar. Guði séu þakkir fyrir að
náð hans nægir. Ef við setjum hann
efstan og fremstan í lífi okkar í dag
þá hefur Jesús frjálsar hendur til að
starfa í lífi okkar og fullkomna end-
urlausn okkar.
Þröstur B. Steinþórsson.
AÐVENTFRÉTTIR
55. árgangur-3. 1992
Útgefendur: Sjöunda dags aðventistar á íslandi.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Eric Guðmundsson.
Ritstjórn: Eric Guðmundsson, Kristinn Ólafsson, Þröstur B. Steinþórsson.
Prentvinnsla: Prenttækni hf.
2
Aðventfréttir 3.1992