Aðventfréttir - 01.03.1992, Blaðsíða 10

Petrún Magnúsdóttir
f. 16. júlí, 1906 - d. 2. mars, 1992
Petrún Magnúsdóttir, lést á
sjúkrahúsinu á Akranesi 2. mars
1992. Hún fæddist 16. júlí 1906 að
Heinabergi, Austur-Skaftafells-
sýslu. Foreldrar hennar voru Jó-
hanna Eyjólfsdóttir og Magnús
Jónsson. Petrún ólst upp að Heina-
bergi með móður sinni og Eyjólfi
föður hennar, sem var bóndi þar.
Petrún ólst upp við hefðbundin
sveitastörf og mótuðu þau líf
hennar allt. Hún hafði mikið dálæti
á skepnum. Sérílagi voru hestar
hennar yndi og uppáhaldsskepnur
alla ævi.
Eftir fermingu var Petrún í ýms-
um vistum í sinni sveit en leitaði
síðan til Reykjavíkur eftir atvinnu.
Það var fyrir áhuga á bókum og
bókalestri að Petrún kynntist að-
ventsöfnuðinum fyrst og á meðan
á Reykjavíkurdvölinni stóð, þ. 2.
október 1932, tók hún skírn. Náin
vinátta hennar í garð Guðbjargar
Hákonardóttur hafði mikil áhrif á
Petrúnu á þessum tíma, en Guð-
björg hafði sameinast söfnuðinum
2 árum áður. Vináttan hélst eins
lengi og báðar lifðu.
Fjórum árum síðar, vorið 1936,
réðst Petrún sem ráðskona að
Þingnesi í Bæjarsveit til Hjálms
Einarssonar en Hjálmur var þá
ráðsmaður í Þingnesi en síðar
bóndi. Petrún kynntist aðstöðunni
hjá Hjálmi er hún hafði komið við á
Þingnesi sem bóksali á vegum safn-
aðarins, en Hjálmur var einnig
safnaðarmaður aðventsafnaðarins.
Þau Petrún og Hjálmur giftust 12.
október 1938. Ári síðar eignuðust
þau son, Eyjólf, sem var einkabarn
þeirra. Hjálmur lést árið 1967 en
þau Petrún og Eyjólfur bjuggu á-
fram að Þingenesi til ársins 1986 er
þau brugðu búi og fluttu að Ásbrún,
Bæjarsveit. Síðustu 4 árin dvaldist
Petrún að Dvalarheimili aldraðra í
Borgarnesi.
Söfnuðurinn kveðjur og vottar
ástvinum sambúð.
Útförðin fór fram frá Bæjarkirkju
7. mars s.l. Sr. Agnes M. Sigurðar-
dóttir sóknarprestur jarðsöng.
Undirritaður flutti minningarorð.
Blessuð sé minning hinnar látnu.
Eric Guðmundsson
Hanna Guðrún Halldórsdóttir
f. 28. september, 1931 - d. 24. mars, 1992
Hanna Guðrún Halldórsdóttir
lést 24. mars s.l. á Landakotsspít-
ala. Hún fæddist 28. september
1931 í Pétursey í Vestmannaeyjum.
Foreldrar hennar voru þau hjónin
Jónína Gísladóttir og Halldór
Magnússon.
Hanna var þriðja barnið í röðinni
í hópi 4 systkina en eldri systkinin
eru þau Ingibjörg og Engilbert sem
eru búsett í Vestmannaeyjum.
Yngst systkinanna er Elín, búsett í
Keflavík.
Hanna ólst upp í Pétursey. Þótt
Halldór hafi verið virkur safnaðar-
meðlimur Hvítasunnusafnaðarins
og Jóna, sem hún ætíð var kölluð,
virkur meðlimur Aðventsafnaðar-
ins var heimilið rómað fyrir sam-
hug og hlýju og sótti fjölskyldan
iðulega samkomur hjá báðum
þessum söfnuðum og börnin voru
fastir þátttakendur bæði í hvíldar-
dagsskóla Aðventsafnaðarins og
sunnudagsskóla Hvítasunnusafn-
aðarins.
Hanna tók skírn og sameinaðist
Aðventsöfnuðinum árið 1948 og
tók virkan þátt í starfi safnaðarins
til æviloka. Hanna sótti barnaskóla
aðventista í Vestmannaeyjum og
síðar Hlíðardalsskóla en þar kynnt-
ist hún Kristjáni Friðbergssyni en
þau giftust í Vestmannaeyjum 31.
desember 1953. Þau stofnuðu
heimili í Reykjavík en fluttu fljót-
lega til Vestmannaeyja. Á þessum
árum fæddust þeim dregirnir tveir
Guðni Geir og Halldór Jón.
Árin 1959-1961 áttu þau Hanna og
Kristján og drengirnir heimili að
Hlíðardalsskóla en árin 1961-1963
dvöldust þau í Danmörku.
Haustið 1964 festir Kristján kaup
á íbúðarhúsnæði að Kumbaravogi,
Stokkseyri og næsta vor hófst
rekstur barnaheimilis þar. Fljótt
urðu þau 19 börnin sem Hanna og
Kristján tóku að sér í fóstur og enn
óx heimilið. Árið 1975 stofnsettu
þau Hanna og Kristján Dvalarheim-
ili aldraðra að Kumbaravogi. Um-
fang stofnunarinnar óx hratt og
hjúrkurnardeild var sett á laggirnar
1985. Síðan bættist við rekstur
dvalarheimilisins Fells í Reykjavík
árið 1987. Einnig hafa þau hjónin
rekið innflutnings- og framleiðslu-
fyrirtæki um árabil.
Hanna var fljótlega hrifin inn í ó-
hemju mikið starf í sambandi við
barnaheimilið. Hún gekk börnum í
móðurstað við óviðunandi aðstæð-
ur til að byrja með.
Þetta er hið mikla ævistarf
Hönnu. Hið mikla afrek hennar og
þeirra hjónanna sem fáir gætu leik-
ið eftir jaeim. Það álag sem hvílir á
móður á svo stóru heimili er mikið.
En starf móðurinnar er oft það sem
lítið ber á, það vekur oft ekki mikla
athygli. En þannig vildi Hanna
einnig hafa það - fá að vinna bak við
tjöldin þar sem lítið bar á enn af
þeim mun meiri fórnfýsi og atorku.
Nú hefur hún verið hrifin úr hópi
ástvina sinna langt fyrir aldur fram
eftir mikla sjúkdómsbaráttu. Söfn-
uðurinn minnist þessara góðu og
trúuðu konu með þakklæti fyrir
hlýju hennar og stórhug í garð
safnaðarins. Útförin fór fram við
fjölmenni frá Stokkseyrarkirkju 3.
apríl s.l. Sr. Úlfar Guðmundsson
jarðsöng. Undirritaður flutti minn-
ingarorð. Blessuð sé minning hinn-
ar látnu.
Eric Guðmundsson
10
Aðventfréttir 3.1992