Aðventfréttir - 01.04.1999, Blaðsíða 21

skeiði sem Aðventistar héldu í Pakistan.
Eg tók upp gítarinn og söng, „Good
night, I said to my little one, all tired out
when the day was done. Good night,
she said to me as I tucked her in.“ Jenni-
fer leit í augu mér og söng, „Daddy,
won’t you tell me what color’s God’s
skin?“ Svo sungum við öll saman. „ It’s
Black, Brown, it’s Yellow, it is Red, and
it is White, everyone’s the same in the
good Lord’s sight.“
Verkefni
Fyrir leiðbeinandann:
1 Hafðu mismunandi litan pappír s.s.
svartan, brúnan, gulan, rauðan og
hvítan. Eða láttu bömin lita eða
mála pappírsrenninga,
2 Láttu börnin klippa renninga og búa
til keðju þar sem mismunandi litir
tengjast saman.
3 Búið til nokkrar keðjur og skreytið
herbergið þar sem þið hafið bæna-
vikuna.
4 Klippið út stóra persónu til að tákna
líkama Jesú. Hengið hann upp ein-
hversstaðar og skrifið „Jesús" á höf-
uðið. Finnið myndir af fullorðnum
og börnum frá ýmsum stöðum í
heiminum sem börnin geta klippt út
og límt á líkamann. Ef þið hafið ekki
myndir hjálpið börnunum þá að
teikna. Biðjið bömin að koma með
myndir af fjölskyldum sínum sem
hægt er að bæta í safnið.
Sunnudagur
Fjölskylda
Guðs biður
saman
Minnisvers: „Verið ekki hugsjúkir um
neitt, heldur gjörið í öllum hlutum óskir
yðar kunnar Guði með hæn og heiðni og
þakkargjörð." Fil. 4.6.
Eftir Jondelle McGhee
Hvemig biður þú? Krýpur
þú með greipar spenntar
eða stendur þú? Eða syng-
ur þú kannski bænimar!
Hvað með að biðja í bíln-
um?
Ég man eftir mest spennandi bæn-
inni minni. Það var þegar fjölskyldan
mín og ég bjuggum á Filippseyjum. Við
vorum að ferðast í hermannajeppa til að
hjálpa til við bænaviku í skóla. Við
ruddum okkur leið í gegnum regnskóg-
inn á moldarvegi. Allt í einu steig mað-
ur út úr skóginum og stóð beint fyrir
framan bílinn. í hendi sinni hélt hann á
riffli og yfir nefi og munni hafði hann
rauðan klút. Ég kreisti hönd mömmu
og þrýsti mér niður í sætið af hræðslu.
Ég tók eftir fleiri mönnum í kringum
okkur með byssur. Bílstjórinn fór út úr
bílnum og gekk hægt í átt að mönnun-
um. Á meðan sátu ég, mamma, pabbi og
tvær eldri systur mínar í bílnum og héld-
umst í hendur og lutum höfði í bæn.
Við báðum Guð um að vernda okkur og
að bænavikan gæti haldið áfram. Ná-
kvæmlega þá sagði maðurinn með byss-
una, „farið áfram.“
Þegar við komum að skólanum setti
bílstjórinn okkur út við gestaherbergið
svo við gætum skipt um föt fyrir sam-
komuna. Það voru engin gluggatjöld
fyrir gluggunum. Þegar ég leit út sá ég
annan mann með byssu og rauðan klút
sem faldi sig bakvið banana laufin og
fylgdist með hverri hreyfingu okkar.
Einu sinni enn krupum við á knén og
báðum Jesú um að vemda okkur frá öllu
illu og að skírnin sem var áformuð í enda
vikunnar yrði leyfð.
Ég er svo þakklát fyrir Guð sem
hlustar á bænir okkar. Ég lofa Guð fyrir
að hafa verndað okkur. Ég lofa hann fyr-
ir að bænavikan gekk eins og áformað
var.
I Filippíbréfi 4-6 segir „Verið ekki
hugsjúkir um neitt, heldur gjörið í öllum
hlutum óskir yðar kunnar Guði með
bæn og beiðni og þakkargjörð."
Það er saga í Biblíunni um tvo trú-
boða sem eru í fangelsi. Þeir heita Páll
og Sílas. Þeir sátu bak við lás og slá í
fleiri klukkutíma þar sem fangaverðir
sátu yfir þeim og fylgdust með öllu sem
þeir gerðu. í örvæntingu sinni byrjuðu
þeir að syngja og biðja. Bænir þeirra til
Guðs bergmáluðu um allt fangelsið og
hinir fangarnir hlustuðu af athygli. Allt
f einu byrjaði jörðin að skjálfa.
Hlekkirnir sem bundu þá og veggirnir
sem umkringdu þá gáfu sig. Fangaverð-
irnir urðu hræddir. „Hvað ef allir fang-
arnir sleppa nú!“ hrópaði hann. Fanga-
vörðurinn vissi að líf hans yrði á enda ef
það gerðist. Hann var að velta fyrir sér
hvað hann ætti að gera þegar Páll kall-
aði, „hafðu ekki áhyggjur; við erum allir
hér!“
Fangavörðurinn var svo gagntekinn
af krafti Guðs og kærleika að hann
ákvað á þeirri stundu að þjóna Guði.
Páll og Sílas fengu frelsi og þeir lofuðu
Guð.
Hvort sem þú ert í jeppa, í fangelsi
eða á leikvellinum, þá getur þú beðið
með fjölskyldu Guðs.
Ég sat eitt sumarkvöld úti á leikvelli.
Við hlið mér sátu tvær 10 ára stelpur
sem voru að lesa í Biblíunni. Við fórurn
að tala um bænina. Stelpurnar höfðu
aldrei beðið áður svo þær vissu ekki
hvað þær áttu að gera. Ég leiddi þær í
gegnum þeirra fyrstu bæn skref fyrir
skref. Það skipti ekki máli að við vorum
á leikvelli þar sem fullt af krökkum voru
að leika sér og horfa á okkur. Það skipti
ekki máli að stelpumar hermdu eftir
mér. Allt sem máli skipti var að við vor-
um að biðja saman!
Bæn er leiðin til að tala við Guð
þegar við erum einmana eða hrædd, eða
þegar við erum glöð. Það verður meira
að segja enn meira sérstakt- ef fjölskylda
Guðs biður saman. „Því þar sem tveir
eða þrír eru saman komnir í rnínu nafni,
þar er ég með þeim.“ (Matteus 18.20)
Spurningar
1 Hver er mest spennandi staðurinn
sem þú hefur beðið á?
2 Hefur einhvern tíma eitthvað komið
fyrir þig þannig að þú hræddist?
Hvað gerðir þú?
3 Með hverjum í fjölskyldu Guðs hefur
þú beðið nýlega?
Fyrir leiðbeinendur
1 Láttu bömin leika sögur úr Biblíunni
þar sem fólk er að biðja til Guðs.
2 Láttu börnin standa í hring og biðja
fyrir persónunni sér á hægri hönd.
Jondelle McGhee er nemandi á Walla
Walla Academy, College Place, Was-
hington. Hún leiðir smáhóp í Biblíulestri í
hverri viku og stjómar samkomum í kirkj-
unni.
AðventFréttir
21