Heimilisritið - 01.01.1947, Side 12

landabréfinu og vegna þess eins,
að hún vildi fá að dvelja á róleg-
um stað í nokkur ár. Síðan maður-
inn hennar dó, hafði henni fund-
ist allt, sem hún tók sér fyrir
hendur, ófullnægjandi, og leitaði
því.að litlum, rólegum bæ. Ef til
vill hefur hún gleymt þessu öllu
núna, en bærinn talar enn um
þennan vetur sem „veturinn, þeg-
ar Valerie Pratiere var hér“.
Rinn hefur aðeins heyrt einu
sinni frá henni. Það var þegar
fyrsta skáldsagan hans kom út.
Bókin hafði verið tileinkuð Val-
erie Pratiere. Hún var þá í Eng-
landi.
ÉG HAFÐl lesið þá sögu, áður
en ég kynntist Rinn, og nafnið og
þessi einfalda tileinkun hreif mig,
eftir að ég var orðin hrifin af hon-
um. Tileinkunin var aðeins „Til
Valerie Pratiere“ Enginn hafði
nokkru sinni heyrt hennar getið.
Enginn vissi hver hún var. Rinn
sagði mér frá henni eitt kvöldið
áður en við giftum okkur og ég hef
reynt að segja þér dálítið úr sögu
hennar, eins og ég held að hún hafi
hlotið að vera, eftir frásögu Rinns
og því, sem ég veit um hann og
get myndað mér uih borgina.
En enginn, raunverulega enginn,
getur sagt söguna nema Valerie og
Rinn, og ef til vill eru þau bæði of
nátengd henni til þess að fara al-
veg rétt með. Ég geri ráð fyrir að
sagan sé ein af þeim sögum, sem
lokaðar> eru innan veggja í hvítu
húsi við endann á Forgestræti,
húsi, sem tönn tímans hefur máð
hvítu málninguna af, húsinu, sem
Valerie Pratire bjó í veturinn forð-
um.
E N D I R
• SKRÍTLUR •
VINNUKONAN KVEÐUR
Vinnukonan hefur verið rekinn úr vistinni, en um Ieið og hún fer á hún
orða-skipti við húsmóðurina.
„Svo þér segið að ég daðri? Gott og vel, það getur vel verið. En ég hef
meiri rétt til þess heldur en til dæmis þér. Eg lít miklu betur út en þér, bæði
í andliti og að ég tali ekki um vöxtinn, auk þess sem ég er yngri. Hver hafi
frætt mig á því? Það skal ég fúslega játa. Það var maðurinn yðar. Og svo
kyssi ég lika miklu betur en þér. Yður langar kannski lika til að vita hver hafi
sagt mér það?“
„Þér ætlið víst ekki að voga yður að halda því fram að maðurinn minn —“.
„Nei, frú mín, hann hefur þagað yfir því. En húsvörðurinn yðar segist ekki
bera það saman“.
10
HEIMILISRITDD