Heimilisritið - 01.01.1947, Qupperneq 37

að stúlkurnar okkar séu kvenlegar.
Niður með stutta hárið“.
Já, það er rétt að hugsa sig um
tvisvar, áður en lokkarnir eru
styttir, því þegar það hefur eitt
sinn verið gert tekur það fleiri
mánuði að iáta hárið vaxa á ný.
Hárgreiðslusérfræðingurinn Vito
í New York segir: „Það er alltaf
hægt að láta sítt hár sýnast stutt,
ef því er að skipta. Stutta hárið
útheimtir meiri fyrirhöfn en sítt
hár, því það þarf oftar að „leggja
það“ og „permanentliða“. Ef meiri
hluti hárgreiðslumanna fá því
framgengt, að stutta hárið komist
í tízku, þá ræna þeir frá kvenfólk-
inu hinni mestu prýði þess — fal-
legu, síðu hári.
Vito sýnir hér myndir af stúlku
með sítt hár, sem greiðir sér þann-
ig, að það gæti alveg eins verið
stutt. Annað er morgungreiðsla
(neðst til vinstri), hitt kvöld-
greiðsla.
E N D I K
Þú komst. . .
Þú komst sem vor með geislagull
og gleði á mína brá,
en vetrarkvöldsins svarta sorg,
hún sökk í dægrin grá;
þú fluttir mér þann fögnuð heim
sem fegurstan ég á.
En vorið hvarf sinn veg á braut
í vestrið rautt sem blóð.
Ó, hvíl þú minning vær þinn væng.
Ó, vors míns hvíta ljóð. —
— í hljóðri einsemd horfi ég oft
í hafsins roðaglóð,
Dósóþeus Tímóteusson.
HEIMILISRITIÐ
35