Heimilisritið - 01.02.1948, Blaðsíða 22

„Hún er beinlínis óviðjanfan-
Jeg. Hvað myndi nú svona perla
kosta?“
Frúin skaut flugeldum augna
sinna á Franskmanninn, til þess
kannske, að hann nefndi ekki of
liáa töiu. „Hún er dásamleg“.
„En hún er nú ckki ódýr“,
sagði hann brosandi.
Frúin brosti ekki lengur;
augnatillit liennar einbeittist að
perlunni, og í þeim brann \ i!lt
löngun, eins og þau væru dáleidd
af töfrakrafti dýrgripsins.
Að lokum lá gimsteinnimí í
hendi hennar. Abdul teygði fram
álkuna. Hann sá fyrir sér perl-
una, eins og hún lá eitt sinn í
brúnni krumlu raníunnkr, —
hversu ólík var ekki hin hvíta
liönd frúarinnar!
„Fimm þúsund sterlingspund
fyrir þessa perlu? Fyrir eina ein-
iistu perlu? O, — nei, — mig
gæti aidrei dreymt um það“.
Hún reyndi að slíta augun af
periunni.
„Eg er samt viss um, að mons-
ieur vildi óefað ieggja hana fyrir
fætur yðar, madame“, sagði
liinn kurteisi Frakki.
,-,En finnn þúsund sterlings-
pund — tuttugu þúsund dollar-
ar —“.
„Ég fuilvissa yður um það, að
önnur eins perla fyrirfinnst ekki
í allri álfunni“, sagði Abdul
sannfærandi.
„Ég hefði svosem getað látið
undan og keypt perluna!“ sagði
frúin nokkru seinna við mann
sinn. „En á morgun verðurðu að
koma með mér og kaupa hana.
En, — í guðs bænum, — vertu
varkár!“
Iíann hló, tók utan um liana
og þrýsti henni ákaft að sér.
„Þú ert perla sjálf, Dolly. Þú
skalt sannarlega fá hana; — við
munum samt hefna okkur“.
„Við höldum leiknum áfram,
ekki satt?“
Verðið var fiimn þúsund sterl-
ingspund, hvorki meira né
miníia, enda þótt eiginmaður frú-
arinnar, sem virtist vera venju-
legur Ameríkumaður úr vestur-
ríkjunum, eins og frú hans,
reyndi allt livað hann gat til að
fá það niður.
„Nú, þá látum við hana bara
eiga sig“, sagði hann, en bætti
strax við, þegar hann sá eymdar-
svipinn á frúnni: „En. jæja, ef
þú á annað borð verður að fá
perluna — þá það“.
„O, Silas, ó, Silas, meinarðu
þetta A'irkilega? Að hugsa sér —
ég skuli eignast þessa perlu! 0,
— ég get aldrei þakkað þér nógu
mikið! Silas, þú ert dásamlegasti
eiginmaðurinn á jörðinni!“
Silas hló góðlega og hélt á perl-
unni uppi við hvítan liáls frúar-
innar.
„Ég læt yður hafa ávísun fyrir
30
HEIMILISRITIÐ