Heimilisritið - 01.03.1948, Blaðsíða 26
ökutúr, Barby? Það er indælt
veður, og það er svo leiðinlegt að
aka einn“.
„Ég veit ekki“, sagði Barbara.
Hún veigraði sér við að segja: ég
veit ekki hvort ég má.
Díana flýtti sér að segja:
„Farðu bara. Þú hefur gott af
að fara út“. Barbara skiídi, að
hún vildi vera ein með Anthony
— það var svo sem auðheyrt.
Barbara skildi ekki, hvers vegna
Georg kom svona oft, þar eð
Anthony gekk alltaf meö sigur-
inn af hólminum. Díana skildi
það ekki heldur. „Ég sem hef
aldrei gefið honum undir fótinn“,
liugsaði Díaha.
GEORG átti fallegan bíl, ein-
mitt af þeirri tegund, sem Bar-
bara dáðist mest að, og luin
sagði honum það, þegar þau
höfðu ekið nokkra stund. Georg
sat þegjandi um hríð.
„Þú veizt“, sagði lianu loks,
„að þú gætir auðveldlega eign-
ast svona bíl, en ég vildi ógjarn-
an að þú lítir á hann-'sem eins-
konar sykurhúð utan um bragð-
vonda Iyfjatöflu“.
„Hvað áttu við?“ spurði hún.
Hún skikli ekki svona orðaleik.
„Ég elska þessa löngu bíla, sem
maSur getur varla snúið við
nema á breiðum vegum“, sagði
hún.
Hann brosti til hennar, og hún
virti hann fyrir sér. Hann var í
rauninni mjög unglegur..
„Hvað ertu gamall, Georg?“
spurði hún.
„Tuttugu og níu, Barby“,
svaraði hann.
„Þá hefurðu auðvitað lent í
mörgum ævintýrum“, muldraði
hún.
„Já, fáeinum“, viðurkenndi
hann og bætti við, „en ég gæti
vel lmgsað mér að lenda í fleir-
(S
um .
Þessi athugasemd fór einnig
fyrir 'ofan garð og neðan hjá
henni. „Georg“, sagði hún, en
hikaði svo og þagði.
„Já, vina mín?“
„Georg, hvað heldurðu að
Anthony sé gamall?“
„Flann er að mirnsta kosti
nógu gamall til þess, að hann
ætti að vita, hvernig hann á að
hegða sér“, svaraði hann.
„Nú, þú átt við gagnvart Dí-
önu?“ sþurði Barbara.
„Gagnvart Díönu — og ann-
arri stúlku“, svaraði hann.
„Georg, ég þarf að segja þér
dálítið, en fyrst verðum váð að
aka á einhvern rólégan stað. Eg
get ekki sagt þér það í allri þess-
ari mannmergð“.
Hann brosti til hennar. Hánn
vissi vel, hverju hún ætlaði að
trúa honum fyrir, hann vissi
éinnig, að hann myndi ekki
gleðjast af því, en af tverrnu ilhi
24
HEIMILISBBMÐ