Heimilisritið - 01.03.1948, Blaðsíða 57
agnúar — svoleiðis — dóttirin
elskar föður sinn og- finnst hún
kannske vera sett hjá, þér skilj-
ið? — þér hafið ekki fundio til
þess?“
Linda starði á liann. Hún
sagðí mjög ákveðið:
X- •((
ei .
■ JÉg'geng út frá því, að faðir
yðar hafi lagt sérstaka ást á
hana“, sagði YVeston.
Linda svaraði blátt áfranr.
„Það veit ég ('kki“.
„Eins og ég sagði“, hélt YYest- ,
on áfram, „þá geta verið ýmis-
konar agnúar á hjónaböndum —
sundurþykkja — jafnvel handa-
lögmál. Það getur haft ill áhrif
á börnin. Var nokkuð um slíkt
að ræða?“
Linda sagði:
„Eigið þér við, hvort pabbí og
Arlena liafi rií‘ist?“
„Ilm-m — já?“
Weston lmgsaði: „Skrattans
ári leitt, að þúrfa að yfirheyra
börn um heimilisástæður — en
maður er tilneyddur“.
Linda svaraði:
„Nei, alls ekki. Pabbi er ekki
vanur að rífast við fólk. Hann
er ekki svoleiðis“.
Weston sagði:-
„Ég ætla að biðja yður, að;
hugsa vel um Lindu. Hafið þér
nokkra hugmynd um, hver hef-.
ur getað myrt stjúpmóður yðar?
Vitið þér um nokkuð, sem gæti
geíið okkur upplýsingar um
það?“
Linda þagði dálitla stund.
Hún virtist íhuga máiið vand-
lega. Síðan sagði lnin:
„Nei, ég veit ekki hver hefði
átt að hafa löngun til þess. —
Nema þá Christine RediVra",
Weston sagði:
„Þér, haldið. að hún hefði get-
að haft hug á að myrða hana?
Hvers vegna?“
Linda svaraði:
„Af því að maðurinn hennar
var ástfanginn af Árlenú. En ég'
held hún hafi ekki haft hug á að
drepa hana. Ég meina bara, að
hún hefði getað óskað eftir
dauða hennar — það er ekki það
sama, er það?“ -
Poirot sagði með hægð:
„Nei, það er ekki það'sama“.
Linda sagði hugsandi á svip:
„Christine Redfernmyndi
aldrei lvafa getað gert slíkt:— að
• — drepa nokkurn mann. Hún er
ekki — ekki grimm, þér skiljið
hvað ég á við“.
Weston og Poirot idnkuðu
kolli. Poirot sagði:
„Ég skil upp á hár, hvað þér
eigið við, barnið gott, og ég er á
sama máli. Frú Redferri er ekki
ofstopafull. Hún myndi ekki“ —
liann hallaði sér aftur á bak í
stólnum, og lygndi aftur augun-
um —“ verða gagntekin af reiði
— myndi ekki líta á framtið
HEIMILISRITIÐ
55