Heimilisritið - 01.04.1948, Blaðsíða 4

F o r v i t n i —
Smásaga
eftir
Jón H. Guðmundsson
Ég er ekki að segja þessa sögu
mér til afsökunar, að minnsta
kosti er ég að reyna að telja sjálf-
um mér trú um, að ég sé alger-
lega saklaus af því að hafa neitt
slíkt í huga.
En hægan, maður minn, sé
ég að þú segir með vantrúar-
glotti á vörum og ég veit, að
það merkir þessa spurningu: Til
hvers ertu þá að segja söguna,
ef það er ekki þér sjálfum til af-
sökunar? Ef það er ekki til þess
að þvo hendur þínar? Þú þarft
2 -
alltaf að vera að afsaka mistök
þín.
Ha? Til hvers, ef ekki til þess?
Þetta er einber hugarburður í
þér; ég segi söguna einungis til
að sýna dæmi þess, hverju til-
gangslaus forvitni gfetur til leið-
ar komið.
Gat ég nokkuð gert að því,
þótt maðurinn yrði hamsfaus út-
af nokkrum spurningum, blásak-
lausum spurningum, sem sleppt
var útí loftið á drepleiðinlegu
ferðalagi, þegar ekkert lá hendi
nær en að spyrja einhvers einu
aðgei'ðalausu manneskjurnar,
sem maður átti samleið með?
Ég þori ekki að nafngreiha íló-
ann, sem við yorum að fara yfir;
ég voga heldur ekki að segja.
hvað bátui'inn hét, sem annaðist
strandferðirnar þarna um þessar
múndir; að ég nú ekki minnist á
nafn mannsins, sem varð fyrir
HEIMILISRITIÐ