Heimilisritið - 01.04.1948, Blaðsíða 63

..Hvar var hún?“
, Jíún var á klettasyilunni
sem köiluð er Sunny Ledge. Við
sáum hana þar, þegar við rerum
kringnm eyna“.
„Þér hafið ei’ til vill á réttu
að standa, ungfrú Brewster“,
sagði Westóii.
„Já, ég er viss um að ég hef
á réttu að standa. Þcgar siík
kona á í hlut, þá er tilefnisins að
leita hjá henni sjáifri. Hvað
haldið þér Poirot?“
Poirot leit upp. Hann horfði í
hin hreinskilnislegu, gráu augu
hennar.
„Eg er yður alveg sammála i
því“, sagði hánn. „Tilefnisins er
að leita hjá heilni, og hvergi
annarsstaðar“.
„Jæja, ágætt!“
Weston sagði: .Þér getið reitt
yður á það, ungfrú Brewster, að
ef nokkuð er að fihna í fortíð frú
Marshalls, sem gæti gefið tilefni
til morðsins, þá mun það ekki
fara fram hjá okkur. Verið al\reg
óhræddar“.
VI.
ÞEGAR Emily Brewster var
farin, sagði Colgate íbygginn á
svip:
„Hún veit af sér, það verð ég
að segja. Og hún hefur sannar-
lega horn í síðu hinnar látnu,
það er klárt mál“.
Hann sat hugsandi nokkra
stund. Síðan sagði hann brúna-
þungiir:
„Það veldur mér eiginlegn
vonbrigðum, sið hún skuli ekld
ekki geta komið til greina. T<Sk-
uð þið eftir hx'mdununr á henni?
Karlmannshewdur. Og' hún. er
skapmikH — -og hefur krafta tí
við — á við fjesta karimenn,
þori ég að fulh-rða . .hann leit
vonaraugum ti Pojrot, „þér viljið
halda því frain, að hún hafí ekki
vikið burt frá .ströndinni í morg-
un?“
Poirot vaggaði til höfðiuu.
„Kæri Colgate, hún kom þang-
að, áður en nokkur möguleiki
væri íyrir þx:í að Írú Marshalí
væri lent í Pixy Gove, og ég get
vottað, að 'hún hceyfði sig ekki
þaðan, fyrr en hún fór á bátn-
um rneð Redfern“.
Colgate yfirlqgTegluþjónn
sagði þreytulega: „J.æja, þá er
hún úr spilinu".
Það væri eins og honuni mis-
líkaði það.
VII.
HTNT TTGUIÆGA framkoma
Rosamund Darnleys, gat jafnvel
sett hátíðlegan blæ á einfalda
lögreglur-annsókn í jafn ömur-
legu máli og hér \-ar um að ræða.
Nærvera hennar hafði álltaf sér-
lega þægileg áhrif á Poirot.
(Framhald í nœsta kejii).
HEIMILISRITIÐ
61