Heimilisritið - 01.06.1948, Blaðsíða 59
„Já, ég held það — frétti
það um leið og ég kom heim.
Það er óttalegt — skelfilegt . ..“
Hann var sýnilega mjög óróleg-
ur. „Og þó — ég hef alltaf haft
það' á tilfinningunni, síðan ég
kom hingað, að hér væru óhrein
öfl á sveimi“. Hann horfði á
Poirot, leiftrandi augnaráði.
„Þér munið, Poirot, eftir sam-
tali okkar á dögunum?“
Hann leit aftur á lögreglu-
stjórann, og sagði:
„Svo undarlegt sem yður
kann að virðast það, herra lög-
reglustjóri, — eru menn yfirleitt
hættir að trúa á mátt hins illa í
heiminum. Menn trúa ekki
lengur á mátt satans og eld hel-
vítis. En vald satans hefur aldr-
ei verið meira en einmitt nú á
dögum“.
„Já-já, ef til vill“, sagði
Weston. „Það er mál sem þér
þekkið betur en ég. Eg verð að
halda mér við hversdagslega at-
burði. Það er morðmál, sem ég
er nú að reyna að skýra“.
„Morð — óskaplegt! Ein geig-
vænlegasta synd, sem hægt er
að drýgja . . . blóði náungans út-
hellt . . “
Hann þagnaði og liálf-lokaði
augunum. Síðan sagði hann,
nokkuð rólegri:
„Á hvaða hátt get ég verið
yður hjálplegur?“
„Viljið þér, fyrst og fremst,
skýra okkur frá, hvar þér hafið
verið í dag, séra Lane?“
„Ég lagði snemma upp í.
morgun, á göngu, eins og ég er
vanur. Eg hef nú arkað tals-
vert hér um nágrennið. I morg-
un fór ég til St. Petrock-in-the
Combe. Það er um sjö mílur
héðan; mjög skemmtileg leið,
eftir alls konar krókavegum,
gegnum dali og yfir hæðardrög.
Ég hafði mat með mér. Ég
skoðað'i kirkjuna; þar eru göm-
ul gluggamálverk, Ijómandi fal-
leg — því miður illa farin .. .“
„Þakka yður fyrir. Mættuð
þér nokkrum á leiðinni?“
„Ekki eiginlega. Ég mætti
vagnhlassi, tveimur hjólandi
unglingum, og kúm. En“, —
hann brosti hlýlega — „ef þér
óskið sannanna á frásögn minni,
þá er nafn mitt að finna í gesta-
bók kirkjunnar“.
„Hittuð þér engan í kirkj-
unni, eða þar í nánd?“
„Nei, engan. St. Petrock er
mjög afskekkt. Sjálft þorpið er 1
um það bil hálfri mílu fjær en
kirkjan“.
„Við drögum ekki orð yður í
efa, séra Lane. Þér megið ekki
halda það. Við verðum að afla
okkur vitneskju um ferðir allra
hér í gistihúsinu, í dag“.
„Ég skil það vel“.
„Þá langar mig til að spyrja
yður, hvort yður er kunnugt um
HEIMILISRITIÐ
57