Heimilisritið - 01.07.1948, Blaðsíða 36

Heimilisritið - 01.07.1948, Blaðsíða 36
stað til Khartum í viðskiptaer- indum“, sagði Fawcet. Mannering sá blik í augum bláa páfuglsins, sem hann hefði getað svarið, að hugsaði á sömu leið' og hann sjálfur. Hljómsveitin byrjaði nýtt danslag, og þau gengu öll þrjú inn í danssalinn. Blái páfuglinn tók undir handíegg manns síns. „Farðu og fáðu þér einn bridgehring, vinur minn, ég hef nóga dansherra“. „Já, ef til vill geri ég það“, sagði maður hennar. Andartaki síðar hélt Manner- ing bláa páfuglinum í örmum sér, hann sá Fawcet. ganga inn í spilasalinn. „Svo þér hafið nóg af herr- um“, sagði hann og þrýsti grönn- um iíkama hennar að sér. Hún þrýsti hönd hans, en svaraði honum ekki. Blá augu hennar horfðu dreymandi út í salinn, munnurinn var hálf op- inn. Hún dansaði ljómandi vel. Tlnuirinn úr hári hennar ieið fvr- ir vit honum. Atta mánuðir án þess að.sjá hvíta konu, og finna svo þetta! Lagið var á enda, og þau stóðu hlið við hlið eitt andar- tak. ,.Ó, nú byrja þeir annað lag“. Hún var aftur í örmum hans og þau svifu um salinn. Fyrir Georg Mannering, var hann eins og draumur, þessi dans, ógleymanlegur, himnéskur draumur. „Viljið þér dansa • við mig næsta dans líka?“ spurði hann er þau gengu út á svalirnar. „Já“, svaraði hún. „Segið mér, er ekki gaman að vera hér, eftir alla þessa mánuði í Súdan?“ „Jú, sannarlega“. Þau settust á bekk undir háum pálmakrón- um. „Herbert fer á morgun; hve- nær farið þér aftur?“ „Ekki fyrr en þrítugasta og fyrsta“, svaraði hann. Það var of skuggsýnt undir krónunum til þess, að hann sæi í augu henni, ef til vill var það einungis ímyndun, eða hverfull tunglsgeisli á andliti liennar, en honum sýndist bregða fyrir bliki í augum hennar. Þau dönsuðu enn þrjá dansa. Að þeim loknum vissi Georg Mannering ýmislegt um Tris Fawect. Hún var tuttugu og eins árs; hafði verið gift í sex mánuði; áður hafði hún átt heima í enskri borg, maður hennar var verzl- unarfélagi föðiir hennar og var kominn til Egiptalands til að stjóma bómullarfyrirtæki. Þetta var í fyrsta sinn, sem hún fór úr landi, og hún var reiðubúin að sætta sig við hlutskipti sitt. Hún þekkti ekki ástina eða hættur hennar. 34 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.