Heimilisritið - 01.07.1948, Blaðsíða 44

ir var dagsins skiptust þeir um
að ríða og ganga.
Enn tvær dagleiðir, einn úlf-
aldi og tveir þriðju janatis af
vatni, milli þeirra og skelfilegs
daúðdaga.
Fawcet svaf rólega um nótt-
ina, sveipaður ullarvoð. Hann
var vanmátta af þreytu. Mann-
ering reis upp og virti fyrir sér
tunglið og stjörnurnar. Oðru
hvoru gaf hann úlfaldanum auga.
Dýrið bylti sér órólega.
„Jæja“, hugsaði Mannering,
„ef hann drepst, förum við víst
sömu leiðina. Við yrðum þrjá
daga að ganga héð'an til Berah.
Fanatiann neyddumst við til að
bera á milli okkar. Það gátu að-
eins tveir, sterkir menn“.
Síðasti úlfaldinn drapst um
nóttina. Nú virtust engin fleiri
óhöpp getað' dunið yfir þá. Og
þó var ekki öllu lokið. Þegar
hann fór til að vekja Fawcet, sá
liann þegar í stað hverskyns var.
Litli maðurinn var rauður í and-
liti og augun gljáandi. Fawcet
var búinn að fá hitasóttina aft-
ur — hann myndi ekki geta
gengið' þann dag.
Mannering hjúkrað'i honum
um daginn. Hann mældi einn
lítra af vatni og gaf hinum veika
manni þrjá fjórðu lítra af því, en
drakk sjálfur einn fjórða.
Fawcet leið ekki betur næsta
dag; ekkert þýddi að revna að
halda áfrkm. Mannering hefði ef
til vill getað borið Fawcet
nokkra kílómetra, en ekki janati-
ann líka.
Allan daginn sat hann í sand-
inum hjá sjúka manninum og
hlustaði á óráðshjal hans. Gæti
Fawcet ekki gengið næsta dag,
væri öllu lokið.
Mannering braut heilann um
hina undarlegu vegi forsjónar-
innar. Hvers vegna gat þessi
maður ekki annað' hvort dáið eða
orðið heilbrigður? Með því að
deyja 'svona hægt, olli hann
dauða annars manns. Eftir sól-
arliring yrðu einungis eftir tveir
lítrar af vatni. Tveir lítrar handa
tveimur mönnum í þrjá brenn-
andi eyðimerkurdaga. Þeir gætu
ef til vill bjargað sér, ef þeir færu
strax af stað.
Um nóttina komst Fawcet
aftur til meðvitundar og Mann-
ering sagði honum, hvernig mál-
um var komið.
„Haldið áfram einn“, sagði
Fawcet þreytulega. „Mér líður
vel hér. Þér náið í hjálp og kom-
ið fljótt aftur“.
Mannering hafði hugleitt
þetta. Hann vissi, áð hann
myndi ekki koma nógu fljótt
með hjálp. Til þess að komast
til Berah, yrði hann að fá allt
vatnið og þá yrði Fawcet vatns-
laus í eina tvo sólarhringa.
„Nei, það stoð'ar ekki, við
42
HEIMILISRITIÐ