Heimilisritið - 01.07.1948, Blaðsíða 46

inn og lagði af stað í hina ein-
manalegu ferð. Þrátt fyrir allt,
sem hann hafði orðið að þola, var
hann harður sem stál, og hann
vissi, að hann hafði enn mögu-
leika til að' bjarga sér.
Tveimur tímum seinna fundu
leitarmenn hann. Flóttamenn-
irnir höfðu sagt frá honum í
Berah. Þegar foringinn heyrði að
Úr einu
Hafið þiif heyrt um konuna, sem átti
ekkert til að fara í — og tvo klæðaskápa
til að ge.vma það í?
Konur, sem liafa stórt nef, ættu aldrei
að ganga með barðalnusan hatt, því slík-
ur liattur hefur það í för með sér, að nefið
sýnist stærra en ella.
Ræðumaður á pólitískum æsingafundi:
„Sá tími skal koma. er hver og einn
getur gert það sem hann vill, og vilji hann
það ekki. þá munum við hafa ráð til að
þvinga hann til þess!“
Það er sagt. að snigillinn géti lifað í
fimm ár, án þess að nærast á nokkurri
fæðu.
Auðugur maður verður að fá sér þjón,
þjónustustúlku. ritara, matsvein og hús-
vörð. en fátæki maðurinn kvænist bara.
(Liverpool Evening Express).
Enginn veit um höfunda margra elztu
og vinsælustu barnaævintýranna. I>au hafa
oft lifað á vörum almennings áratugum
eða öldum saman, áður en þau væru færð
í letur. Þannig er það með söguna af Rauð-
hettu. Hún var fyrst prentuð í Frakklandi
hinn maðurinn væri látinn,
barmaði hann sér hástöfum yfir
því að koma ekki ofurlítið fyrr.
„Hefðum við bara fundið
ykkur í gærkvöldi", sagði hann.
„Já, þá myndi sagan hafa
orðið öðru vísi“, svaraði Mann-
ering.
K N D I R
í annað
árið 1697, og í sömu bók voru einmg birt-
ar sögurnar af stígrælaða kettinum og
Óskubusku.
Maðurinn er bara inaðkur í mold. Hann
kemst upp, böglast áfram um stund og
að lokum nær eitthvert hænsnrð í hann.
(DooDoo).
Bandaríski hnefaleikarinn Tom Norton
var svo óheppinn að slá sjálfan sig nið-
ur, er hann var að keppa í New York nú
í vetur. Hann ætlaði mótherja sinum
hræðilegt högg, en hitti ekki. missti jafn-
vægið og datt svo illa. að hann féll í öng-
vit.
Hátekjumaður nokkur var nýlega kærð-
ur fyrir skattsvik. Hann hafði lækkað
tékka. sem hann hafði fengið.
Gistihúsin í Re.vkjavík eru svo yfirfull.
að það er haft fyrir satt, að jafnvel kratar
og kommúnistar verði stundum að sofa
saman.
Skoti nokkur fór á grímuball og klæddi
sig eins og Napóleon. Með því móti gat
hann allan tímann haldið um peningavesk-
ið sitt.
44
HEIMILISRITIÐ