Heimilisritið - 01.07.1948, Blaðsíða 47

Á krókódílaveíðum
í frumskógum
Hinn þclckti, enski landkönnuður, F. A.
Mitchell, sem ferðaðist ásamt ungjrú Rich-
mond Brown um líttkönnuð landsvœði í
Mið-Ameríku, segir í ejtirjarandi grein jrá
viðureign sinni við risastóra krókódíla og
œgileg jrumslcógakvikindi. — Jónatan Jóns-
son þýddi. — Fyrrí grein.
ÞEGAR HORFT er á krókó-
dílinn, gegnum járnrimla í dýra-
garði, er hann allt annað en hin
hræðilega skepna, sem leikur
lausum hala í fljótum heima-
lands síns. I fangelsisvistinni er
krókódíllinn bæði lyrgjulegur og
letilegur. Það er sjaldgæft, að
maður sjái hann flytja sig til
meira en um nokkur fet, en sér-
hver ferðamaður i hitabeltis-
löndunum veit, að það þyrfti að
leita lengi að jafnfljótu og hættu-
legu dýri og hinum geigvænlega
krókódíl. Sem sönnun fyrir því,
hve villidýrseðlið' er fljótt að
vakna hjá þessum lónandi ó-
freskjum, þegar þær liggja í
móki, er eftirfarandi dæmi nær-
tækt.
Mið-A meríku
Taki maður tvö krókódílsegg
og kasti þeim út í fljótið, mun
maður brátt sjá móðurinni skjóta
upp á yfirborðið. Hinu hryllilega
augnaráði hennar er beint gegn
manni með dáleiðandi seiðkrafti.
Standi mað'ur kyrr á sandrifinu,
þótt það sé ekki lengur en augna-
blik, getur það orðið manni
bráður bani. Ófreskjan dregur
leiftursnöggt afturfæturna að
framfótunum og hleypir sér í
kuðung. Það eina, sem maður
getur gert, er að skjóta, en þá
verður maður að hafa örugg
augu og styrkar hendur. Drepi
maður ekki ófreskjuna í fyrsta
skoti, þá er úti um mann.
Hins vegar er það' staðreynd,
að krókódílar eru rög dýr undir
vissum kringumstæðum. Þessi
staðfesting varpar ljósi yfir skap-
gerð krókódílsins. Komi maður
özlandi í gegnum flóðsefið og
hrasi af vangá um krókódíl,
verður honum svo hverft við, að
hann snýst ekki til varnar, held-
HEIMILISRITIÐ
45