Heimilisritið - 01.07.1948, Blaðsíða 60

myndi ekki færa það í tal, ef ég
væri ekki tilneydd“. Hún þagði
um stund. „Ef þér vissuð það
sem ég veit ..
Rosamund stóð sem þrumu-
lostin. Hún stirnaði upp.
„Hvað vitið þér, Linda?“
Linda starði í augu hennar.
Hún hristi höfuðið og sagði í
liálfum hljóðum:
„Ekkert“.
Rosamund greip fast um
handlegg hennar.
„Gætið vður, Linda“, sagði
hún. „Gætið yður vel“.
Linda fölnaði. „Eg gæti mín“.
Rosamund sagði með' áherzlu:
„Farið þér eftir því sem ég
sagði áðan. Reynið oð hrinda því
hurt úr huganum. Gleymið því
— þér getið það, ef þér revnið.
Arlena er úr sögunni — gleymið
öllu, lífið aðeins í framtíðinni. Og
fyrir alla muni, þegið þér!“
Það fór hrollur um Lindu.
Hún sagði:
„Það er eins og þér vitið allt“.
Rosamund sagði með ákafa:
„Eg veit ekkert. Að rnínu áliti
hefur vitstola maður verið að
verki. Einhver sem hefur læðst
yfir á eyna. Það er lang senni-
legasta skýringin, og ég efast
ekki um að lögreglan komist að
sömu niðurstöðu“.
Linda sagði:
„Það er eitt sem ég þarf að
minnast á. Móðir mín . . .“
„Já, hvað um hana?“
„Hún var ákærð fyrir morð.
var það ekki?“
„Jú“. ^
„Og faðir minn gekk samt að
eiga hana. Það er eins og honum
hafi ekki fundist morð svo af-
skaplegt — að minnsta kosti
undir vissum kringumstæðum".
„Talið þér ekki svona ógadi-
lega. Lögreglan hefur ekkert að
athuga við framfærði föður yð-
ar. Það er engin hætta á að neinn
grunur falli á hann“.
Linda hvíslaði:
„Hélduð þeir, fvrst í stað, að
pabbi .. .“
Rosamund sagði hvellt:
„Eg veit ekkert hvað þeir
héldu! En nú vitið þér, að hann
hefur ekki getað gert það! Skiljið
þér? fíann hefur ekki getað gert
það!“
Linda andvarpaði þungt.
„Þér komist bráðum í burtu
héðan“, sagði Rosamund. „Þá
getið þér gleymt öllu þessu“.
Linda sagði með ákefð:
„Eg get aldrei gleymt".
Hún sneri sér snögglega við og
hljóp í áttina til gistihússins.
Rosamund starði á eftirhenni.
III.
„MIG LANGAR til að leita
frekari upplýsinga hjá yður, ma-
dame“.
Já?“
58
HEIMILISBITIÐ