Heimilisritið - 01.07.1948, Blaðsíða 63

EKKI NÓGU ÞUNG
Sp.: 1. Ég er fimm kg. of létt. Áttu
nokkrar einfaldar reglur lianda mér til þess
að ég nái réttri þvngd?
2. Mér fellur mjög þungt. h\'að ég er
hjólbeinótt. Er til nokkuð ráð við því?
3. Hvernig lízt ])ér á skriftina?
K. S.
Sv.: 1. Drekktu lýsi og taktu lífinu með
ró að öllu leyti; nægur svefn er mikils
virði. Mjólk, smjör, rjóini, súkkulaði og
mjölmalur er einkar fitandi. Tyggðu
matinn vel, drelcktu ekkert hvorki með
Iiádegisverði né kvöldverði. Uegðu þig lit-
af í hálftíma, eftir að þú hefur horðað.
Gott er að drekka vatn á milli máltíða
og þegar þú ferð á fætur.
2. Mjög er vafasamt, hvort nokkrar
leikfimisæfingar geta bætt úr þessum
galla. Mundu að hann slafar af byggingu
fótleggjanna, og hana er alltaf erfitt að
lagfæra. Ef þú fitnar svolítið ber ekki
cins á þessu. Auk þess máttu vera þakklát
fyrir síðu pilsin; það er sjálfsagt fyrir þig
að fylgja þeirri tizku
3. Skriftin er svo viðvaningsleg, að rétt
væri fvrir þig að æfa þig í stafagerðinni
og reyna að vauda hana seiu bezt.
SVAR TIL „EINS BRÁÐLÁTS"
Kvæðið sem þú sendir mér til umsagn-
ar hefur endarím, en ekki stuðla og höfuð-
stafi. Ef þú ætlar að halda áfram að yrkja
á þennan hátt, skáltu hafa kvæði þín á
ensku eða dönsku, en ekki á íslenzku, því
þá yrðirðu kallaður leirskáld. En þar sem
ég þykist vita, að þú ert tkki vel að þér
í stuðlum og höfuðstöfum, eins og svo
margt nútímafólk, skal ég reyna að gefa
þér undirstöðukeimslu í bessu efui, í þeirri
von að þú yrkir betur næst.
Stuðlar eru oftast aðeius tveir í einni
ljóðlínu — upphatsstafir í tveimur áherzhi-
orðum — en höfuðslafur eirm — upphafs-
stafur í fyrsta áherzluorði næstu ljóð-
líuu á eftir. Þessu til skýringar skal eflir-
farandi vísa Jónasar Hallgrímssonar tekin
scm dæmi (stuðlar og höfuðstafir ská-
letraðir):
/ínginn grætur /slcnding.
einan sér og dáinn;
þegar allt er /eomið í kring,
kyssir torfa náinn.
I fyrri ljóðlínunum eru hljóðstafir not-
aðir sein stuðlar og höfuðstafur. (Hljóð-
stafir eru allir þeir stafir, sem ekki er
hægt að kveða að.) I stað orða sem byrja
á e, í og ei, mætti alveg eiiis nota orð
sem b.vrja á o, æ, o. s. frv. — Hinsvegar
er samhljóðandinn k notaður í stuðla- og
höfuðstafi síðari ljóðlínanna — (samhljóð-
endur eru allir þeir stafir, sern hægt er að
kveða að). Um samhljóðendur gildir sú
regla, að nota skal sama bókstafinn, bæði
í stuðla og höfuðstaf. I stað orða, sem
byrja á k hefði mátt nota orð sem byrja
b, þ, h, o. s. frv.
Þetta verður að nægja, því hér er ekki
rúm fyrir frekari leiðbeiniiigar um stuðla
og höfuðstafi. En þú ættir að geta glöggv-
að þig nánar á þessu uieð því að lesa
Ijóð góðskálda okkar af alúð og eftir-
Eva Adams.
HEIMILISRITIÐ
61