Heimilisritið - 01.08.1948, Blaðsíða 11

breytingar á húsinu, enda bar
það merki þeirra skyndibreyt-
inga og stækkunar.
En þrátt fyrir það, varð
„sveitahúsið“ alltof lítið og lá við
að það springi utan af okkur,
þegar öll fjölskyldan safnaðist
saman, ásamt hirðmey fyrir
mömmu, fulltrúa fyrir pabba,
félagskonu fyrir Mary og einn
eða tvo kennara fyrir okkur
systkinin. Ef forviða gestur
spurði pabba einu sinni að því,
hvar þjónustufólkið svæfi, sagð-
ist hann ekki vita það, en hann
byggist við að það svæfi í trján-
um.
I bernsku minni voru herbergi
foreldra minna sérstæð að því
leyti, að í sambandi við þau voru
einu baðherbergin í húsinu og
ætluð þeim einum.
Við fengum okkar vikulega
bað í bala í barnaherberginu, og
síðar — er við Bertie stækkuð-
um — í litla svefnherberginu
okkar á annarri hæð.
Ahugi okkar var ósvikinn,
þegar nýjum baðherbergjum var
bætt í húsið, og sími og rafmagn
var lagtinn í það.
I augum okkar krakkanna var
skrifstofa föður okkar þýðingar-
mesta herbergið í húsinu. Það
var lítið og drungalegt herbergi,
en þar hvíldi pabbi sig, er hann
kom heim af veiðum, og þangað
var okkur stefnt ef um yfir-
heyrzlur eða refsingar var að
ræða.
Einkum er það mér minnis-
stætt fyrir það, að veggirnir voru
þaktir rauðu klæði — sama efni,
sem var notað í franskar her-
mannabuxur á þeim tímum.
Móðir mín komst aldrei að
því, hvar hann hafði fengið þá
hugmynd, að þetta væri frum-
legt veggfóður.
En föður mínum þótti vænt
um rauða veggdúkinn sinn, og er
mölur komst í hann, eitt sum-
arið, leiddist honurn mjög að
þurfa að taka niður síðustu
druslurnar, sem eftir héngu.
Heimili okkar.
EF HÆGT VÆRI að segja að
fjölskylda mín hefði átt heimili,
í þess orðs venjulega skilningi, þá
var það þetta „sveitahús“. Við
bjuggum þar í 33 ár, og það', sem
kann að hafa skort á byggingar-
list þess, vannst upp með því,
hvað það var heimilislegt.
Rétt frá því var lítil tjörn, þar
sem tamdar endur syntu og
veittu okkur unun með gaggi
sínu í ljósaskiftunum á kvöldin
og á morgnana. Fyrir framan
húsið var lystigarður, þar sem
dádýr léku sér óáreitt, en spörk-
uðu upp golfvöllinn á nætuma.
Þegar faðir minn varð ríkis-
erfinði og þar með prins af Wal-
HEIMILISRITIÐ
9