Heimilisritið - 01.08.1948, Blaðsíða 55

Morðið í klettavíkmni
Framhaldssaga eítir Agatha Christie
(Poirot, Weston og Colgate lögreglu-
menn eru að rannsaka morðið á Arlenu,
konu Marshalls. Hinir grunuðu eru, auk
Marshalls sjálfs, Linda dóttir hans frá
fyrra hjónabandi, Rosamund Damley,
æskuvinkona Marshalls, hjónin Patrick og
Christine Redjem, Barry majór, Garden-
ershjónin, ungfrú Brewster, séra Lane og
Ilorace Blatt.
Itannsókn málsins er að mestu lokið, an
þess grunur hafi fallið á nokkurn sérstak-
an. Poirot er nú að gera sinar eigin at-
huganir. Hann á tal við Marshall og spyr,
hvort hann hafi farið í bað að morgni
morðdagsins.
„Nei, auðvitað ekki. Ég var
nýbúinn að vera í sjónum!“
Hercule Poriot hneigði sig
kurteislega.
„Ég þakka“.
„Nei, heyrið þér nú ...“
Marshall staldraði við, eins og á
báðum áttum.
Poirot gekk út, og lokaði
hljóðlega á eftir sér.
Kenneth Marshall sagði:
„Snarvitlaus maður!“
V.
POIROT mætti Gardener,
rétt fyrir framan barinn. Garden-
er hélt á tveimur cocktail-glös-
um. Hann var á leið inn í setu-
stofuna, þar sem frú Gardener
sat og glímdi við myndþraut.
Gardener brosti ánægjulega.
Hann sagði:
„Viljið þér ekki setjast hjá
okkur?“
Poirot hristi höfuðið.
„Hvað segið þér um yfir-
heyrsluna, Gardener?“
Gardener lækkaði róminn.
„Það er ekki gott að átta sig á
því. Ég held að lögreglan lumi
á einhverju“.
„Það er hugsanlegt", sagði
Poirot.
Gardener lækkáði róminn enn
meir.
„Ég verð feginn, þegar við
komumst héðan. Konan mín er
svo viðkvæm, afar viðkvæm.
Þessir atburðir hafa snortið
taugarnar“.
Poirot sagði:
„Leyfist mér að leggja fyrir
yður eina spurningu?“
„Já, sjálfsagt, Poirot. Mér
væri ánægja af því, ef ég gæti
HEIMILISRITIÐ
53