Heimilisritið - 01.10.1948, Blaðsíða 8

Heimilisritið - 01.10.1948, Blaðsíða 8
Drengurinn settist, en gamli maðurinn stóð' upp og náði sér í tóbak og pípu og fór að troða í hana. Kristni fannst þetta undar- legt, því að hann þóttist hafa reiknað það út, að afi sinn reykti aldrei í pípu, nema þegar hann var í góðu skapi. Gamli maðurinn kveikti í, leit með mildum svip á dótturson sinn og sagði: „Bráðum förum við, Kristinn minn, að byrja aftur á tímunum okkar“. Drengurinn vissi ekki, hvað hann átti að segja. Var afi hans að gabba hann? Gátu augu hans verið svona blíðleg, þegar hann ætlaði að ávíta hann? „Trúirðu því, að ég hlakka til að fara að lesa með þér aftur?“ „Já“, sagði drengurinn lágt, svo bætti hann við hikandi, því að hann var ekki vanur að vera opinskár við afa sinn: „Ég trúi öllu, sem þú segir, afi“. Gamli maðurinn tók út úr sér pípuna, stóð upp og gekk nokkra stund um gólf og stanzaði síðan fyrir framan drenginn. „Ætlarðu að verða eins dug- legur og í fyrravetur?“ „Mig langar til þess, enda veit- ir víst ekki af, það verður þó nokkuð þyngra en í fyrra“. „Fannst þér þú ekki hafa of litla vasaaura í fyrra? Mér hefur skilizt á mömmu þinni, að þú hefðir farið’ sjaldan á bíó, en ég veit að þú hefur alltaf haft gaman af því“. Drengurinn leit á afa sinn og virtist enn ekki vita á hverju hann átti von, þótt hann trvði því ekki, að afi hans væri að veiða hann í einhverja gildru. „Ég veit ekki um það með vissu, en mig grunar, að þú hafir safnað mestu af vasaaurunum, sem þú fékkst í fyrravetur. Viltu segja mér, hvort þetta er rétt tilgáta hjá mér?“ Drengurinn horfði snöggt á afa sinn, roðnaði, varð vand- ræðalegur og laut höfði. „Viltu ef til vill síður segja mér það?“ „Nei, ég safnaði þeim“. Gamli maðurinn gekk nokkra stund þegjandi um gólf, settist síðan aftur, kveikti í pípunni, sogaði að sér einu sinni, rétti úr sér og blés revknum út í loftið, hallaðist fram með handleggina á hnjánum og pípuhausinn í báð- um höndum, brosti innilega til drengsins og sagði: „Viltu trúa mér fyrir því, af hverju þú safnaðir aurunum og segja mér, hvað þú gerðir við þá, ef þú ert búinn að eyða þeim? Þú þarft ekki að vera hræddur um, að ég segi frá því, ef þú bið- ur mig fyrir það“. Drengurinn leit í augu afa 6 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.