Heimilisritið - 01.10.1948, Blaðsíða 62

þessa litlu vaxmynd, og með
prjónsstungunni og eldinum
rudduð þér hatrinu úr vegi, en
ekki stjúpmóður yðar. Það var
farg'i létt af yður strax á eftir“.
Linda kinkaði kolli.
„Látið þér nú af öllum galdra-
kúnstum“, sagði Poirot. „Sjáið
svo til, að þér hatið ekki næstu
stjúpu yðar“.
„Haldið þér að ég eignist aðra
stjúpu?“ sagði Linda forviða.
„Nú, þér eigið við Rosamund.
Eg hef ekkert út á hana að
setja“.
m.
KENNETH Marshall sagði:
„Rosamund, varstu búin að fá
þá undarlegu hugmynd, að' ég
hefði myrt Arlenu?“
Rosamund Darnley var nið-
urlút. ILún sagði:
„Eg hef víst verið voða vit-
laus, en ég hélt, að ef þú kæmist
að því, að hún færi á bak við
þig, þá gæti svo farið, að þú
yrðir frávita af reiði. Eg hef
heyrt að þú værir þannig. Þú
getur nú rokið upp stundum, þó
þú sért venjulega rólegur. Mér
fannst líka sannanir þínar vera
á nokkuð lausum grundvelli.
Þess vegna fékk ég þá hugmynd,
að ég gæti hjálpað, og þá bjó
ég til þessa sögu um að ég hefði
séð þig við ritvélina. Og þegar
ég frétti eftir þér að þú þættist
hafa séð mig — ja, þá var ég al-
veg viss“.
„Skilurðu það ekki, að ég
sagðist hafa séð þig í speglinum,
til þess að gera sögu þína senni-
legri. Eg áleit að það kæmi sér
vel fyrir þig“.
Rosamund starði á hann:
„Þú hefur þó varla haldið að
ég hafi myrt konuna þína?“
„Fari það allt saman —
manstu ekki eftir því, að þú
varst einu sinni nærri búin að
drepa strák — út af hundinum?
Þú greipst um hálsinn á honum
og ætlaðir aldrei að sleppa".
„Það er langt síðan. Og hvaða
ástæðu hefð'i ég átt að hafa, til
að myrða hana?“
Kenneth Marshall leit undan.
„Þú manst hvað þú sagðir um
daginn, um Lindu — og allt það
— og — mér virtist þér vera annt
um hvernig mér vegnaði“.
Rosamund sagði lágt:
„Mér hefur alltaf verið annt
um það“.
„Ég held það líka. Sjáðu til,
Rosamund — ég á ekki hægt
með að gera grein fyrir máli
mínu — ég er ekki mælskur —
en ég vil gera hreint fyrir mín-
um dýrum. Mér var ekkert annt
um Arlenu — nema rétt fyrst í
stað' — og að lifa samvistum við
hana reyndi talsvert á taugarn-
ar. Já, sannast að segja var það
kvalræði, og ég tók það líka
60
HEIMILISRITIÐ