Heimilisritið - 01.12.1948, Blaðsíða 6

þetta kostað ærna peninga, sem
hún var alltaf að reyna að' borga.
En vinnan var lítil núna. Kaup-
ið hrökk varla fyrir fæði og liús-
næði handa henni og Grétu litlu.
I fyrradag höfðu lögtaksmenn-
irnir komið og ætlað að taka
eina hlutinn, sem hún átti eftir
Sigurð, skrifborðið hans. Hún
hafði ekki getað hugsað sér að
láta það og því hafði hún gripið
til peninganna, sem hún hafði
verið að reyna að safna, til að
geta glatt Grétu litlu ofurlítið
um jólin. Það var ekki að tala
um frest lengur lijá þeim, svo nú
átti hún ekkert nema rétt fyrir
brauð'i og mjólk handa þeim yfir
jólin.
Nú kom búðarmaðurinn aftur
út í gluggann og lét brúðuna á
sama stað.
„Ó, mamina, ætli ég megi ekki
sjá hana?“
„Eg veit ekki, Gréta mín“.
Það sakaði ekld þótt hún gengi
inn og fengi að sjá brúðuna, ef
blessað barnið hefði gaman af
því. Hún fór inn í búðina. Þarna
kom maður á móti henni. Hann
var lítill og upp strokinn með
dökkleitt hár, svört lítil augu
og smeðjulegt bros lék um varir
hans. Þetta var verzlunareigand-
inn.
„Hvað þóknast frúnni?“
„Ég ætlað'i að fá að líta á
brúðuna, sem er í glugganum”.
„Sjálfsagt, sjálfsagt“.
Hann flýtti sér að glugganum,
sótti brúðuna og beygði sig nið-
ur að Grétu litlu.
„Sjáðu, vina“.
Hann hallaði brúðunni. „Hún
getur lagt aftur augun og sagt
mamma“.
Augu Grétu litlu ljómuðu eins
og stjörnur. Hún fað'maði og
strauk brúðuna. Það komu tár
í augu Jóhönnu, móður hennar.
Hún leit á kaupmanninn og sagði:
„Ég — ég — get víst ekki
fengið hana lá — lánaða fram
yfir jól?“
Kaupmaðurinn leit snöggt
upp.
„Lán, — ha. Ekki að tala um“.
Hann hrifsaði brúðuna af
Grétu.
Jóhanna sneri við og ætlaði út.
Ivaupmanninum varð litið á
fætur hennar, íturvaxin brjóst
og fallega lagaðan mun. Græðg-
islegur glampi kom í augu hans
og hann kallaði á Jóhönnu.
„Heyrið þér, frú mín góð, þér
voruð að tala um lán, var það
eitthvað meira, sem þér ætluð-
uð að fá?“
Ofurlítil von vaknaði hjá Jó-
hönnu.
„Ég var að hugsa um lítið
jólatré, ef þið hafið' þau“.
„Já, jú, — þau höfum við,
ekkert fleira? Til dæmis góðgæti
handa litlu stúlkunni?“
4
HEIMILISRITIÐ