Heimilisritið - 01.12.1948, Side 16

Heimilisritið - 01.12.1948, Side 16
— hver er hún? Þekki hana yf- irleitt ekki“. Einmitt í sama bili heyrði hann í Jelves þjóni sínum, sem var að deila við einhvern fyrir framan. Gordon langaði alls ekki til að verð'a fyrir truflunum. Hann kveikti sér í sígarettu með ákveðnum svip, gekk hröðum skrefum yfir gólfið og opnaði dyrnar. Hann sá Jelves í ákafri deilu við unga og fallega stúlku. Ást við fyrstu sýn var eitt af því, sem Gordon hafði gert gys að í ,.Litlum slöngum“. Nú fann hann að hefndin hafði hitt hann. Stúlkan var eins og hún væri sköpuð eftir hans smekk. „En kæra ungfrú, Gordon Barnsbury tekur aldrei á móti gestum á morgnana". Hvorki hann né unga stúlkan tóku eftir Gordon. Hún skaut, fram lítilli, en ein- beittnislegri höku. „Og ég end- urtek, að mér er alveg sama, hvað Gordon Barnsbury er van- ur að gera. Eg ætla að tala \dð hann, og einmitt núna“. „Fyrirgefið'“, sagði Gordon, „ég vissi ekki að hér væri gest- ur“. Andlit Jelves tók á sig virð- ingarfyllstan og afsakandi svip. „Þessi stúlka ..“ byrjaði hann. „Það er allt í lagi, Jelves“, sagði Gordon. Þegar Jelves hafði dregið sig í hlé, sneri unga stúlkan sér að Gordon og sagði með greinilegri fyrirlitningu: „Þér eruð senni- lega Gordon Barnsbury?“ „Rétt til getið“, sagði hann glaðlega. „Þá þarf ég áreið'anlega ekki að útskýra, hvers vegna ég er komin. Nafn mitt er Sylvía James“. Andartak var eins og allt sner- ist í hring fyrir augum hans. Fyrir fáeinum mínútum hafði honurn fundizt hann nauðbeygð- ur til að kæra þessa ósvífnu manneskju. En fyrir framan þessa litlu stúlku gufaði reiði hans upp. „Sylvía James?“ sagði hann spyrjandi. „Eruð þér kannske einn þess- ara stoltu rithöfunda, sem lesa ekki það sem blöðin skrifa um þá?“ spurði hún háðslega. „Ja — nei — það er að segja — ég hef ekki fengið nein blöð í morgun. Þeir hafa víst gleymt mér“. Hann reyndi að tala í glettnistóni, en það var eins og fíll væri að dansa í ballett. „Má ég þá leyfa mér að spyrja, hvað þér eruð með í hendinni?” Sönnunin var fullkomin. Hann skellti upp úr. „Hvernig dirfist þér að hlæja!“ hrópaði hún. „Er ekki nóg, að þér hafið eyðilagt mannorð mitt? Og gert mig hlægilega á leikhús- inu?“ Grá augu hennar voru 14 HEIMILISRITIÐ

x

Heimilisritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.