Heimilisritið - 01.12.1948, Side 20

ÓÞJÓÐLEG EIGINKONA
Sp.: Ég lief veitt því atliygli, Eva mín,
að ])ú ert hreint ekki svo galin. Þess
vegna langar mig til að heyra álit þitt á
eftirfarandi:
Konan mín er sífellt að biðja mig um
að reyna að útvega sér dollara, sem hún
segir að ég geti keypt á tuttugu til tutt-
ugu og fimm krónur, ef ég viljí leggja mig
fram við að útvega þá. Hún ætlar að
láta kaupa fyrir sig nylonsokka, amerísk
tímarit o. s. frv. í Bandaríkjunum.
Nú vildi ég spyrja þig, hvað þér finn-
ist um þetta. Mér er sagt, að hægt sé að
fá dollara fyrir þetta verð, bæði á Kefla-
víkurflugvelli og víðar. En hvað?
Einar.
Sv.: Það er til máltæki, sem hljóðar á
þá leið, að hver sé sjálfum sér næstur.
Þennan hugsunarhátt höfum við lielgað
okkur hélzt til um of, að mínu áliti.
Þess vegna er komið sem komið er f
gjaldeyrismálum þjóðarinnar í bili — þótt
síldarleysi sé einkum uin kennt. Ilvernig
væri nú að fara að dæmi ýmsra ná-
grannaþjóðanna okkar, eins og t. d. Eng-
lendinga og Norðmanna, og fórna ein-
hverju af eigin hvötum, til þess að við
getum rétt okkur úr þeim kút, sem við
erum víst komin í — að því er virðist
af fyrirhyggjuleysi fyrst og fremst. Ég er
hvorki fjármála- né stjórnmálamanneskja,
cn mér finnst að við ættum að líta á
þjóðarhag engu síður en einstaklingshag
— þótt maður eigi sjálfur í hlut. — Þvf
vildi ég mega ráðleggja kouu þinni að
draga úr kaupum á erlendum peningum
og erlendum vörum, eins og hún getur, þá
koma þær vörur, sem hún giruist, fyrr eða
síðar.
HÚN SÉR EFTIR UPPSÖGNINNI
Sp.: Kæra Eva. Ég vona að þú greiðir
fram úr vandamáli, sem er afar veigamik-
ið fyrir mig. Fyrir nokkru umgekkst ég
um tíma ungan mann, sem ég er ákaflega
ástfangin af. Við urðum ósátt út af því,
að ég sá hann í fylgd með annarri stúlku.
Ég var of stórlynd til þess að leita sátta,
og lét hann heyra á mér, að öllu væri
lokið okkar á milli. Nú hef ég misst hann
— því miður. En hvernig á ég að kippa
öllu í lag aftur? Finnst þér ekki minnkun
í því fyrir mig að hringja til hans og
afsaka þetta? L. L.
Sv.: Ef til vill er það orðið um seinan.
En hvers vegna ekki að hringja og heyra
í honum hljóðið? Það er engin ástæða
fyrir ykkur að vera óvinir, hvað sem öðru
liður. Ilver veit nema hann verði fegin
að heyra í þér, og að þið getið hitzt og
talað saman í næði um gagnkvæmar til-
finningar. Það er oftast heppilegra heldur
en að gera slikt í síma. — En þú skalt
varast að ganga mjög á eftir honum eða
láta hann verða þess varan að þú elskar
liann af öllu hjarta. Ef þú ert ástfang-
in af karlmanni skaltu um fram allt ekki
láta það of áberandi í Ijós við hann, þvi
að þá er hætta á að hann missi áhuga
á þér. Þetta er regla, sem stúlkur ættu
ávallt að hafa í huga. Eva Adams
18
HEIMILISRITIÐ