Heimilisritið - 01.12.1948, Qupperneq 30

Heimilisritið - 01.12.1948, Qupperneq 30
anlegur sælustaður, að nóg væri þar af mat. „Klára vín, feiti og mergur með, er þar til rétta veitt“, stóð í einum af sálmum þeim er oftast voru um liönd hafðir. En Gísli bóndi nægðist ekki með að láta sig dreyma um her- legheit himnaríkis. Hann vildi njóta einhvers þegar í þessu lífi, og það var ahnennt mál manna að honum hefði tekizt það. Og að vísu var hvorki honum né öðrum láandi þótt þeir gerðu allt til þess að losna við hungur og harðrétti. Og úr því að mað- ur var ekki fæddur með þá eig- inleika, sem gera menn að höfð- ingjum, var ekki annað' að gera en að vera eins afskiptalaus og unnt var, gera sig lítinn og þýð- ingarlausan í augum annarra, svo að maður fengi að vera í friði með þessa ögn sem manni hafði tekizt að öngla saman af þessa heims gæðum. Það var sannast að segja að Gísli var farinn að’ tilbiðja mat- búr sitt. Hann var alltaf ham- ingjusamur þegar hann var þar inni o g skyggndist þá öðru hverju í kistur sínar. . .. Mikill matur og makræði fylgist oftast að, og eins var um Gísla. Hann var að mestu hættur að annast störfin á heimilinu. Þau voru ekki nema tvö í kotinu, og Gísli sá, að kona hans gat annast hin 28 nauðsynlegustu störf. Því skyldi hann þá vera að leggja á sig ó- þarfa erfiði? Nágranni hans, sem hafði stórt heimili og marga vinnumenn, ávítaði hann oft fyr- ir þetta, en Gísli tók því ofur rólega og benti honum á að hann hefði komizt af hingað til, þótt hann væri ekki að slíta sér út á tilgangslausu erfiði. Við það sat. Gísli fór aldrei af bæ sínum og forðaðist að hitta menn að máli. Menn undruðust að kona hans skyldi geta unað við þetta á- stand, en hún lét engan bilbug á sér finna. Meðan Gísli lá í rúmi sínu eða sat í útibúrinu annaðist hún utanhússstörfin af hinum mesta dugnaði, og Gísli mátti eiga það, að hann hafði jafnan góðan og mikinn mat handa henni þegar hún kom heim frá fjárhirðingunni. Haust nokkurt bárust Gísla boð frá nágranna sínum um að hann ætti kindur hjá honum, sem hann yrði að sækja sem fyrst. „Já, þú verður víst að skreppa eftir skjátunum, Gróa“, sagði hann. „Eg þarf að laga svolítið til úti í skemmunni, svo að ég get það ekki sjálfur, en ég hugsa að þú ráðir við skjáturnar ein“. Og auðvitað var Gróa honum sammála. Henni kom ekki einu sinni til hugar að þetta væri ó- sanngirni. Og hún kallaði á HEIMILISRITIÐ
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Heimilisritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.