Heimilisritið - 01.12.1948, Blaðsíða 47

í sjóliðsforingjaskóla
Sjálfsœvisaga hertogans
af Windsor — 5. þáttur
Ekki gat verið verra fyrir
neinn en mig að svara öllum
þessum spurningum, því burt
séð frá því, að ég var af kon-
unglegum ættum, þá var það
eitt, að ég hafði aldrei verið í
skóla áður, nóg til þess, að ég
var álitinn sérvitringur.
Nokkrum dögum eftir að eldri
nemendumir voru komnir í skól-
ann töldu þeir heppilegast, að
hinn ljóshærði prins, Edward,
væri rauðhærður, svo að þeir
tóku sig til og lituðu á mér hár-
ið. Þeir fóru með mig afsíðis og
létu mig standa teinréttan, að
hermannasið, meðan einn þeirra
hellti fullri flösku af rauðu bleki
yfir hausinn á mér.
Blekið rann í straumum nið-
ur eftir hálsi mér og eyðilagði
eina af þeim fáu, hvítu skyrtum,
sem ég átti til. En rétt á eftir
var blásið í lúður til að safna
nemendum saman. Stóru strák-
arnir hlupu inn í raðir sínar, en
ég stóð eftir í vandræðum mín-
um. Minn góði kennari, Hansel,
hafði aldrei kennt mér, hvað ég
ætti að' gera undir líkum kring-
umstæðum og ég var nú í.
Ef ég mætti í röð minni svona
á mig kominn myndi foringinn
án efa spyrja mig óþægilegra
spurninga, sem ég ætti bágt með
að svara, án þess að koma upp
um strákana. Ef ég hinsvegar
mætti ekki, yrði það til þess að
í sjóliðsforingjabúningnum
45
HEIMILISRITIÐ