Heimilisritið - 01.02.1949, Blaðsíða 5

minsta kosti sendi móðir mín
mig stundum með eitthvað smá-
vegis þangað heim. Og hún sagði
mér, að þegar Sveinn klæðskeri
koin hér um sumarið frá Reykja-
vík, }>á hefði hann gefið gömlu
konunni fimmtíu krónur, en hún
hafði stundum gefið honum bita,
þegar hann var lítill.
Snjólfur gat ekki neitt, og það
var því engin furða, þó að hann
gengi um Sandevri með sultar-
dropa á nefinu og tár í rauðum
pokaaugum þegar Starkaður í
Snös, sem átti lóðina, sem Slot-
ið stóð á, byggði honum út. Eng-
inn gat hjálpað honum til að
borga lóðargjaldið' eða gefið
honum jarðávöxt eða mó til að
láta upp í það.
En svo fréttist það allt í einu,
að Steinn litli væri kominn í
vinnumennsku til Starkaðar.
Hann átti að vinna lóðargjaldið
af föður sínum.
Starkaður var mikill maður
vexti og ekki einhamur. Stund-
um var hann hinn mesti höfð'-
ingi, sem allt vildi fyrir alla gera.
Og það var sannarlega í sam-
ræmi við það, að hann var
fremsti sjósóknarinn á Sandeyri.
En stundum var hann líka eins
og sjáfur djöfullinn. Ofsótti
kotin og þá sem þar áttu at-
hvarf, krafðist lóðargjalds með
hörku og sýndi enga miskunn.
Hann sagði einu sinni:
„Enginn kemst neitt áfram
nema hann tai að kynnast svip-
unni. Það varð ég að reyna. Ung-
dómurinn nú á tímum þekkir
ekkert nema eftirlæti. Hér á
Sandeyrinni skal ég kenna fóiki
livað lífið er í raun og veru, eins
og ég lcynntist því og eins og
það gerði mig að því sem ég er“.
Einn daginn gekk Steinn fyr-
ir hann. Starkaður stóð á háum
tröppunum í Snös þegar Steinn
kom. Steinn staðnæmdist fyrir
neðan þær og sagði um leið og
hann tók ofan húfupottlokið
sitt.
„Hann . . . hann pabbi sendi
rnig til ... til að vinna af sér
lóðargjaldið“.
Steinn var fremur grannur
og pasturslítill. En hann var
þráð'beinn í baki, þunnur á
vangann, ljóshærður og bjart-
eygur — og haka hans skagaði
einkennilega rnikið fram.
Starkaður reisti sig allan,
horfði niður á Stein, var nokkra
stund hugsi, en sagði svo, næst-
um því með semingi.
„Jæja, svo þú átt að vinna af
pabba þínum lóðargjaldið.
Farðu inn og fáðu þér eitthvað
til að' ligg'ja við. Þú verður í sjó-
búðinni. Svo tölumst við nánar
við seinna, þegar þú ert búinn
að koma þér fyrir“.
Þannig lenti Steinn Snjólfs-
son, kunningi minn og vinur, þó
HEIMILISRITIÐ
3