Heimilisritið - 01.02.1949, Blaðsíða 19

er við gullvinnsluna. Blátt áfram
með því að þvo gullið burt með'
blásúru kalí“, svaraði Sally
hvasslega.
„Fyrir nokkrum dögum bað
ég um nýtt sýnishorn frá alger-
lega trúverðugum manni og að
liann sendi það heim til yðar,
svo starfsmenn yðar fengju ekki
tækifæri til að handfjatla það.
Þér skrifuðuð einum af vinum
yð'ar. Það var hann, sem litlu
síðar fórst af slysförum. Afar
undarlegt slys. Það hafa víst
verið forlögin, sem gripu í taum-
ana. Pósturinn, sem afhenti sýn-
ishornið, varð fyrir því slysi að
verða drepinn“.
Sally þagnaði og leit af einum
á annan hringinn í kringum
borðið.
„Húsbóndi minn bað yður
um lista yfir alla þá, sem hefðu
haft afskipti af sýnishorninu,
áður en það var efnagreint. Og á
honum fundum við m. a. nafn
Edvards nokkurs, er starfrækir
vef na ðarvöru verksmiðj u.
Þar er notað blásúrt kalí.
Sá sami Edvard hefur boðizt
til að kaupa hluta yðar í félag-
inu fyrir 25 prósent. Göfug-
mannlegt, er ekki svo? Það lítur
út fyrir, að þessi Edvard sé með
í samsærinu. En það var ekki
hann, sem myrti póstinn. Hann
er nefnilega lítill maður með
litla fætur. Þegar ég bað' ykkur
að standa upp áðan, var það til
að sjá, hver ykkar væri stærst-
ur“.
Herrarnir litu mállausir hver
á annan.
„Sýnishornin hafa verio skert
með sýru. Þér, Burrows, fáið
sent nýtt sýnishorn beint til yð-
ar, og pósturinn er myrtur. Það
er grunsamlegt. En hvað er orð-
ið af öllu því gulli, sem skotið
hefur verið undan? Það er ekki
hægt að selja gull í svo stórum
stíl, án þess það komist upp.
Það liggur ennþá í námunni,
herrar mínir. Nú spj/r ég ykkur
aðeins: Hver ykkar notar skó
númer 45?“
Sally opnaði dyrnar. „Komið
inn og takið hann!“ Lögregiu-
mennirnir komu inn og Sally
sneri sér aftur að Burrovvs:
„Það eina skynsamlega, sem
þér gerðuð, Burrows, var að fá
dugiegan málflutningsmann. En
við getum ekki tekið' að okkur
að verja yður“.
„Herrar mínir“, hélt luin á-
fram, þegar Burrows var leiddur
út. „Burrows hafði aðeins um
eina leið að velja til að klófesta
gullið, sem hann hafði látið
skjóta undan í námunum. Það
var að kaupa upp alla ykkar
hluti og láta síðan sem ný gull-
æð' hefði fundizt. Til þess að
hafa ráð á þessuin viðskiptum,
varð að gera hlutabréfin svo til
HEIMILISRITIÐ
17