Heimilisritið - 01.02.1949, Blaðsíða 44

inga er að finna hvers konar ein-
staklinga, rétt eins og á meðal
nnnars fólks.
Það fólk, sem sekt er fundið
um siðferðisbrot, er aðeins lítill
hluti hinna kynvilltu.
Dr. Stanley Jones heldur því
fast fram, að' maður, sem sé í
raun og sannleika kynvilltur,
missjái sig mjög sjaldan á börn-
um. Fullkominn kynvillingur
vilji ekki eiga mök við sér yngri
mann. Slíkt væri honum jafn-
óeðlilegt og manni, sem hefur
eðlilega kynferðisháttu, að eiga
mök við smátelpur.
Flestir þeirra, sem gera sig
seka um siðferðisbrot, eru heldur
ekki kynvillingar í raun og veru,
þeir hafa hvatir til eðlilegra sam-
fara, en þróun þeirra hefur stað-
ið eða afvegaleiðst.
Dr. Georg Ilenry rannsakaði
og talaði við um það bil 100
karla og konur, sem höfðu gerst
brotleg við almennt siðgæði. Um
86% þeirra voru upprunnin frá
heimilum, þar sem ýinist annað
foreldranna eða bæði höfðu dáið
eða farið af heimilinu. Þetta
bendir til þess, að fólk þetta hafi
átt við' ill kjör að búa og að
þangað megi rekja rót lastarins.
Eru fleiri konur kynvilltar en
karlmenn?
Fólk, sem hefur kynnt sér
þessi mál, heldur því fram, að
kynvilla sé álíka algeng með
körlum og konum, ef til vill öllu
algengari með konum. Kynvillt-
ar konur klæðast tíðum á karl-
mannavísu, tala djúpum rómi
og temja sér oft ýmsa karlmann-
lega hátta. Á liinn bóginn eru til
kynvilltar konur, sem eru í engu
þessu frábrugðiiar öðru kven-
fólki.
Kynvillingurinn getur samið
sig að samfélaginu, en honum
reyndist það oft fullörðugt, jafn-
vel þótt reynt sé að hjálpa hon-
um, af sérfróð'um mönnum.
Tíðast skilur fólk ekki ástand
eða örðuleika kvnvillingsins.
Hann veit, að ef fólk kemst á
snoðir um veikleika hans, muni
það sýna honum fyrirlitningu og
tortryggni. Sé hafið um hann
hvískur og baknag, er honum
öllum lokið. Hann gerist ein-
stæðingur, því að haldi hann sig
í hópi kvnvillinga, á hann á
hættu, að' sekt hans verði sönn-
uð .
Rithöfundur. sá er nefnir sig
Anonamelv, trúir því statt og
stöðugt, og styðst bar við eigin
reynslu, að kynvillingurinn eigi
þess kost að lifa nytsömu lífi
í þjóðfélaginu. Mörgum hefur
tekist bað. Dæmi slíks eru mý-
mörg, bæði um rithöfunda, vís-
indamenn, liðsforingia og fólk
innan hverskonar starfsgreina.
KNDIH
42
HEIMILISRITIÐ