Heimilisritið - 01.03.1949, Blaðsíða 4

Seinn að hugsa
Smásaga eftir Böðvar Guðlaugsson, höfund
hinnar ágætu smásögu „Á stserðfræðiprófi",
sem birtist í Heimilisritinu í marz s. 1.
„ÞAÐ ER ólánsmerki að
skjóta fugla“, sagði móðir mín
við mig, þegar ég var strákur,
og vandi mig þannig blessunar-
lega af þeirri ástríðu.
Síðan hef ég verið hálfhrædd-
ur við skotvopn, forðast að
handleika þau, aldrei svo mikið
sem skotið í mark, og það leit
út fyrir að ég ætlað'i að kornast
á gamalsaldur, án þess að eign-
ast riffil, hvað þá haglabyssu.
Þangað til í vor.
í vor kom Páll, vinur minn,
heim frá Ameríku, og var heldur
en ekki stæll á honum. Hann hló
aldeilis óskaplega að mér, og var
vfir sig hissa, þegar hann komst
að því, að annar eins sportmað-
ur og ég skyldi ekki einu sinni
eiga riffil.
„Nei, það datt mér sízt í hug“,
sagði Páll, eins og hann hefði
orðið fyrir miklum vonbrigðum
með mig.
„Segðu mér, hvert ætlarðu að
fara í sumarfríinu?“ bætti hann
svo við.
„Norður“, sagði ég, stuttur í
spuna.
„Já, einmitt", sagði Páll og
kímdi.
Svo fór hann að ræða um
andaskyttirí af þvílíkum eld-
móði og hrifningu, að ég komst
ekki hjá því að leggja við hlust-
irnar.
„Endurnar“, sagði Páll, „eru
ljónstyggir. Stundum verð'ur
maður að skríða á fjórum fótum
og jafnvel á maganum langar
leiðir, til þess að komast í færi.
En þetta er skemmtilegt, maður
verður æstari og æstari eftir
hverja tilraun, og seinast gleym-
ir maður öllu öðru“.
En nú greip ég fram í fyrir
Páli.
„Veiztu nokkurs staðar um
riffil til sölu?“
„Nei“, sagði Páll, „og þó, ég
var hálft í hvoru að hugsa um að
2
HEIMILISRITIÐ