Heimilisritið - 01.03.1949, Blaðsíða 10
Fjórtán ára er senoritan
fullþroska kona, og fimmtán ára
gamlar mæður eru alls ekki
sjaldgæfar. Ogiftar stúlkur, sem
orðnar eru tvítugar, þykja all-
kynleg fyrirbæri, og hafi' þær
ekki gifst 25 ára, er vonlaust
um þær. Það er því ekki að
furða, þótt giftingin hafi mikla
þýðingu fyrir fagra senoritu.
011 hennar menntun og starfs-
geta, og allar hennar venjur eru
miðaðar við' þann dag, er hún
verður manni gefin. Enginn
„vinur“ kemur til greina eða
„party“. Hún gefur sig að karl-
manni með það eitt fyrir augum,
að hann gangi að eiga hana —
ella lætur hún það eiga sig!
Hvernig kynnast þá piltur og
stúlka í Suður-Ameríku? Hinar
ströngu siðareglur banna ungn
stúlkunni að koma út fyrir dyr
svuntulausri. Aður en skyggja
tekur gengur hún sér sem sé til
skemmtunar á „plaza“ með vin-
stúlkum sínum og systrum. Þær
ganga fram og aftur, masa og
hlæja ákaft, en öðru hvoru líta
þær feimnislega hálfluktum
augunum undan löngum augn-
hárunum á aðdáendurna, sém
eru þarna líka á gangi, en augna-
tillitið er áhrifamikið. Það ríður
á að látast ósnortin og áhuga-
laus, en taka þó eftir hverju að-
dáunaraugnatilliti, hevra hrós-
vrðin, sem hvíslað er, taka eftir
áhrifunum, sem hin l'ögru augu
hafa á karlmennina. Því að
þannig hefjast venjulega fvrstu
kynnin. Bæði eru á eftirlitsferð,
rannsaka og reyna, sjá og vilja
sjást. Skemmtileglu, leikur.
Hafi orðið alvara úr leiknum
og stúlkan orðið „novia“, það
er að segja kærasta einhvers
piltsins, tekur hún þegar að
haga sér eins og trygg eiginkona.
Hún dansar engan dans við ann-
an en unnusta sinn. Fái hún
leyfi til að fara út með honum,
leggur hún hönd sína bliðlega
á handlegg honum — hann tek
ur aldrei undir arm henni —
hún neytir víns, þegar hann ger-
ir það, en aldrei ella, fer heim úr
boðum þegar hann vill — en
sjálfur heldur hann kannske á-
fram að sukka alla nóttina.
Kirkjubrúðkaup dreymir hana
um, og bað fer henni aldrei úr
huga. Oðruvísi gifting kemur
ekki til greina. Foreldrar henn-
ar láta sinn síðasta eyri fyrir
brúðarklæðin og bióða ættingj-
um og vinum til góðrar veizlu.
Jafnvel fólk, sem á við fremur
þröngan kost að búa, býður allt
að því hundrað manns til veizl-
unnar, og kampavín er drukkið
eins og vatn (hjá þeim fátækari
ronnn og þrúguvín.) Því að nú
er takmarkinu náð: ein dóttirin
er orðin senora!
ENDIH
8
HEIMILISRITIÐ