Heimilisritið - 01.03.1949, Blaðsíða 20
SIMASKRAIN
Wedbelð »prett á jœtur, svo stóll-
inn ve.lt um koll. Hann missti blað-
ið og pennenn á góljið.
THOMAS lögreglufulltrúi sat
við skrifborð sitt og skrifaði,
þegar lokið var upp og grannur,
ljóshærð'ur ungur maður með
hattinn samanvöðlaðan í vinstri
hönd, kom inn í skrifstofuna.
Lögreglumaðurinn leit vingjarn-
lega á hann.
„Gerið svo vel að setjast. Eg
skal ekki tefja yður lengur en
nauðsyn krefur“.
Wedbele strauk hárið á sér
og settist. Hann þakkaði fyrir
þetta hálvegis tvíræða loforð
með skældu brosi.
„Jæja, þér hafið augastað á
Johnson“, sagði hann íbyggilega.
Smásaga eftir
Leonara R. Gribble
„Það kalla ég fljóta upplýsingu
á málinu, herra fulltrúi. Æi
já, Ilarris gamli var ekki svo
afleitur, þó hann væri dálítið
sinkur og krefði mig sífellt um
þessi fimm pund, sem ég skuld-
aði honum. En manni á hans
aldri verður að sýna ögn af um-
burðarlyndi, er það ekki?“
„Vissulega. Nú vil ég aðeins
fá framburð yðar bókaðan,
Wedbele. Lögregluþjónninn
þarna getur gert það núna
strax, og svo getið þér skrifað
undir, áður en þér farið“.
„Já, við skulum Ijúka því af,
herra fulltrúi“, sagði hann og
lagfærði brotið í hattinum sín-
um með stífum fingrum.
„Hvað viljið þér vita; Harris
seldi veralun sína úti við strönd-
ina og flutti upp í sveit, þar sem
hann keypti húsið í Glebhurst.
Hann fékk reyndar ekki hátt
verð fyrir verzlunina“ .
„Hver var ástæðan til þess, að
þér ákváðuð að heimsækja hann
í gærkvöldi?“ spurði Thomas.
Wedbele tók upp bréf og
18
HWMILISRITIÐ