Heimilisritið - 01.03.1949, Blaðsíða 41

Hér sést priiisinn aj Wales vera að Ijósmynda yngsta bróður sinn, síðar
hertogann af Kent.
Gare du Nord, en þar sem
kalt var í veðri sátu fáir við
borðin . ..“
í París bjó ég hjá de Breteuill
greifa, sem hafði verið' einkavin-
ur afa míns. Hann var giftur
^merískri konu og bjó í fallegu
húsi við Bois de Boulogne,
skammt frá Sigurboganum.
Eg hafði heila íbúð fyrir mig,
sem var miklu glæsilegri, en
nokkur íbúð, er ég hafði áður
kynnst. Og greifahjónin buðu til
sín margskonar fólki, listafólki,
stjórnmálamönnum og kaup-
sýslumönnum.
En þótt allir kæmu vel fram
við mig, finnst mér þeir hafa
flestir litið á mig eins og hvern
annan ómenntaðan Breta, þótt
ég ætti að heita brezkur prins,
sem talaði tungu þeirra með
hroðalegum hreim. Fáir eyddu
nema fáum orðum á mig.
Hneyging, nokkur kurteisleg
orð og afsökun, um að þeir
þyrftu að tala við þennan eða
hinn, var algengast.
Átján ára
Og nú var það, að ég kynntist
nýjum kennara, herra Maurice
Escoffier, frá Ecole Libre des
Sciences Politiques, sem átti að
leiða mig í allan sannleika um
allt það sem er franskt. Og sann-
leikurinn er sá, að þótt hann
væri skeggjaður og reykti hræði-
lega sígarettutegund, þá urð'um
HEIMILISRITIÐ
39