Heimilisritið - 01.04.1949, Blaðsíða 46

»Nú, á hverju eigum við að
lifa?“ spurði Diana. „Maturinn
í kránni var aumur,' en það var
þó matur“.
Lawrence sneri sér að Kitty.
„Funduð þér nokkuð í eldhúsinu
í gær?“
„Hei]mikið“, svaraði hún.
„Hveiti, dósamat, dósamjólk —
og ýmislegt fleira“.
„Við getum þó ekki borðað
hveiti“, sagði Diana önug. „Eg
verð að segja, Lawrence, að' þú
hefðir átt að taka eitthvað með
Þ' <<
er — .
„Það gerði hann líka“, sagði
Kitty allt í einu, og hin setti
hljóð' við hreiminn i rödd henn-
ar. „Nefnilega mig! Eg kann
ekki á skíðum, en ég kann að
búa til mat, og ég veit, að hveiti
má vel borða, t. d. ef búnar eru
til úr því pönnukökur, og síróp
er haft með“.
Þau fengu ávaxtasafa til að
byrja með og því næst fjallháa
stafla af pönnukökum — með
kaffi, sem var vissulega kaffi.
Það vakti óhemju hrifningu og
pönnukökurnar hurfu eins og
dögg fyrir sólu. Þegar máltíðinni
var lokið, bauðst Lawrence til
að hjálpa til við uppþvottinn,
og skömmu síð'ar voru þau Kitty
alein í eldhúsinu. Hún fann, að
hann leit á hana alveg nýjum
augum.
Til hádegisverðar hafði Kitty
steikt kjöt, og hún hafði bakað
ógrynni af smákökum, og allir
borðuðu með beztu lyst. Storm-
inn hafði lægt nokkuð, en síma-
sambandið var ennþá rofið.
Á meðan hin höfðu ofan af
fyrir sér með lestri og spilum síð-
ari hluta dagsins, gramsaði
Kitty í eldhúsinu og tókst að
lokum að tilreiða prýðilegan
kvöldverð. Meðan setið var til
borðs, fóru karlmennirnir að
ræða viðhorfin í alþjóðlegum
viðskiptamálum, og Kitty upp-
götvaði allt í einu, að hún gat
vel tekið þátt í því. Hún hafði
ekki starfað sem einkaritari Law-
rence með lokuð augu og eyru.
Karlmennirnir hlustuðu á hana
og kinkuðu kolli í viðurkenning-
arskyni. Þegar Diana sagði
hæðnislega: „Þér virðist vera vel
að yður“, tautaði Lawrence:
„Það' er óhætt að segja“, og
Ivitty fann til þess með stolti, að
hún hefði ekki einungis verið í
eldhúsinu, heldur hefði hún einn-
ig verið fær um að koma þaðan
aftur.
Eftir kvöldverðinn héldu allir
karlmennirnir því frain, að nú
væri röðin komin að sér til að
hjálpa Kitty við uppþvottinn,
en Lawrence sagð'i með áberandi
einbeittni: „Eg er gestgjafi hér
og ég skal sjá um það“.
Hann fór á eftir Kitty, þegar
hvöss rödd Diönu stöðvaði þau.
44
HEIMILISRITIÐ