Heimilisritið - 01.06.1949, Blaðsíða 12

En prinsessan íéll í öngvit. Hún
var borin burt, en hneykslið
þaggað niður.
Umberto og ástmey hans
hröðuðu sér út úr hölJinni, stigu
upp í einn ai' kappakstursbílum
prinsins og þustu í áttina til
frönsku landamæranna. Bíll
þeirra valt. Kvikmyndadísin
kjálkabrotnaði og eyðilagði
nokkrar af sínum fögru tönnum.
Miklu skáldlegri hefnd, en þótt
ein af kúlunum úr skammbyssu
prinsessunnar hefði hitt í mark.
Umberto og Marie José sætt-
ust aldrei heilum sáttuin eftir
þetta. Þótt þau byggju undir
sama þaki, þá sáust þau ekki
saman nema við opinber tæki-
færi, þar sem þau þurftu að
gegna skyldum vegna stöðu
sinnar. Fyrsta dóttir þeirra,
Maria Pisa, fæddist 1934. Þrem-
ur árum síðar fæddist þeim
einkasonur, Victor Emanuel.
Þau eignuðust tvær aðrar dæt-
ur, 1941) og 1943. Hjá börnum
sínuin fann M arie José nokkuð
af þeim kærleika og hlýju. sem
','aðir þeirra veitti henni aidrei.
An barnanna hefði líf hennar
\ erið snautt.
Eðlilega sótti hún félagsskap
annað'. En jafnvel tengdafólk
hennar var þurrt á manninn.
Henni fannst ítalska hirðin
óþolandi smásmuguleg. I sam-
anburði við föður sinn, fannst
henni Victor Emanuel konung-
ur vesældarlegur hermaður og
íhaldssamur harðstjóri. Smám-
saman eignaðist prinsessan sinn
eiginn vinahóp.
Stundum kom það fyrir, að
liún færi á laun í lítið veitinga-
hús með nánustu vinum sínum.
Hún átti það til að bjóða heim
til sín listafólki og rithöfund-
um, og naut þess að tala við
þetta fólk. Hún var áhugasöm
um hljómlist og píanókennari
hennar, Alfredo Casella, kenndi
henni í mörg ár. Hún sá sig aldr-
ei úr færi að hlusta á Sálzburg-
hljómleikana. Oft sást hún í
konungsstúkúnni í La Scala-
óperunni, eða í Reale-leikhús-
inu, því hún var sú eina af kon-
ungsfjölskyldunni, sem hafði
mætur á ítölsku óperunum.
Hún var einnig ágæt íþrótta-
kona. Fyrirtaks skíðakona og
sæmilegur tennisleikari. En er
tímar liðu vannst henni minni
tími til íþróttaiðkana. Yfirgefin
af manni sínum, hneyksluð á
smásmugulegum reglum ítölsku
hirðarinnar, leitaði hún útrásar
fyrir gáf'um sínum og dugnaði
með því að taka þátt í hinum
fölsku og sviksamlegu ítölsku
stjórnmálum, sem voru hættuleg
eins og kviksandur.
HIN BELGISKA prinsessa
var aldrei, og gat aldrei orðið,
10
HEIMILISRITIÐ