Heimilisritið - 15.06.1949, Blaðsíða 15

dálítið órólegur. Vélin var tekin
að' hiksta ískyggilega. Georg leit
á mælaborðið og uppgötvaði
brátt, hvað að var: Bensínmæl-
irinn stóð á núlli!
Hann vissi, að geymarnir
höfðu verið fylltir, þegar hann
lagði af stað, svo það átti að'
vera bensín til tveggja stunda
flugs ennþá. Það hlaut því að
hafa komið leki að öðrum hvor-
um geyminum, og hann átti ekki
um annað að velja en reyna
nauðlendingu.
Hann flýtti sér að ná tali af
flugvellinum í sendistöðina, og
það fór hrollur um hann meðan
hann beið eftir að þeir svöruðu.
Að lokum barst honum merki
um að þeir hefðu heyrt til hans.
„Við hlustum".
„Georg Sanders hér, bensín-
laus. Það hefur lekið, svo ég;
verð að lenda. Eg er staddur .. .“
Hann tilkynnti stöðu sína og
beið eftir svari. Vélin hikstaði
stöðugt.
„Haldið yður uppi eins lengi
og hægt er. Við náuin sambandi
\dð lögregluna á staðnum og
reynum að láta þá vísa á lend-
ingarstað með' báli. Skiljið?“
„Georg Sanders hér. Skil. En
ég get ekki haldið mér á lofti
nema örfáar mínútur. Farinn“.
Georg leit um öxl og sá flug-
þernuna standa aftan við sig.
„Eg heyrði allt saman“, sagði
hún stillilega. „Það er víst bezt
að ég láti farþegana vita hvernig
komið er?“
„Já, það er öruggast. Eg get
neyðst til að lenda livenær sem
er úr þessu“.
Hann sveigði flugvélina til
vinstri. Vélin gekk ennþá, en a-f-
ar óreglulega.
Þernan gekk aftur í farþega-
rúmið. Það voru einungis þrír
farþegar með' í þetta sinn.
Fremstur sat hinn þekkti kaup-
sýslumaður, stálkóngurinn og
mil 1 j ónamæringuri nn Waldorf.
Fyrir aftan hann sat heimsfræg
kvikmyndadís, Gloria de Sim-
one, og aftast sat mjög alvöru-
gefinn herramaður, sem hafði
tekið sér far sem stjórnarerind-
reki. Hann hélt dauðahaldi á
stórri skjalatösku í kjöltu sinni,
eins og það væri lífið um að
ræða, að hann sleppti ekki af
henni höndunum eitt einasta
andartak.
Þernan skýrði með rólegri
röddu frá hinum óþægilegu tíð-
indum. Stálkóngurinn varð strax
óttasleginn og áhyggjufullur á
svip, en svo virtist hann sætta
sig við hið óumflýjanlega og
verða rólegur á ný. Gloria de
Simone sendi þernunni eitt af
sínum frægu brosum. Hún skildi
auðsjáanlega ekki, að hætta
væri á ferðum. Ollu fremur hefur
hún að líkindum lmgsað sem
HEIMILISRITIÐ
13