Heimilisritið - 15.06.1949, Blaðsíða 22

og lævirki og steppaði eins og
svertingi. En enginn hafði upp-
götvað það. Hún varð óhjá-
kvæmilega að standa í skuggan-
um af hinum frægu foreldrum
og fögru systrum. Jafnvel í aug-
um Jerry Stone var hún einungis
aukagemlingur í fjölskyldunni.
Faðirinn hló ánægjulega yfir
skjallinu. „Við eigum reyndar
eina dóttur í viðbót. Litla, ljóta
andarungann okkar. Hún kemur
eftir andartak með te handa
okkur“. Hann lækkaði róminn.
„Þér þurfið ekkert að óttast.
Það' ískrar í tevagninum. Eg
myndi ekki vilja særa hana,
hvað sem í boði væri. En Persis
og Penelopa eru eins og litskrúð-
ug fiðrildi í garði æskunnar —
yndislegar“.
M art skali' af reiði. Nú, svo
það var þess vegna, að hún hafði
aldrei heyrt það áður. Það ískr-
aði í tevagninum! Hún opnaði
dyrnar rösklega.
Faðirinn lnökk saman, og
blaðakonan roðnaði. Hún ýtti
borðinu inn og flýtti sér svo út
aftur, og upp í þakherbergi sitt.
Ljóti andarunginn! Hún gretti
sig og leit öfundaraugum á fjöl-
skyldumyndirnar á veggnum.
Þarna hékk faðirinn með
þykkt, hæruskotið hár, og
greindarleg augu.
„Gamli Adonis“, sagði Mart
hæðnislega. Og móðirin með'
20
græn aug'u og rautt hár. Mart
yppti öxlum — maður mátti nú
ekki taka of hart á leikkonu. Og
svo voru tvíburarnir, Persis með
græn augu og svart hár, Penny
með blá augu og gullið hár. Þær
voru báðar álíka eigingjarnar.
„Þið tvö fiðrildi í garði æskunn-
ar“, át Mart eftir. „Þið hafið'
vissulega farið niður í skúffurn-
ar mínar eins og vant er, eða
hvað?“
Og svo var Jerry Stone, einka-
ritari og blaðafulltrúi fjölskyld-
unnar, langleitur, alvarlegur
með skringilegar augabrúnir —
auðmjúkur þræll Persis og
leynilega tilbeðinn af henni
sjálfri. „Afglapinn þinn!“ sagði
hún. I sömu andrá heyrði hún
til hans nið'ri í forstofunni. Hún
rak höfuðið fram úr dvragætt-
inni og kallaði niður: „Halló,
Jerry!“
Þetta var í fyrsta sinn, sem
hann kom inn í herbergi henn-
ar. „Hér er viðkunnanlegt",
sagði hann. „Hér getur maður
verið eins og maður á að sér.
Attu sopa? Mig langar til að
spjalia við einhvern“.
Hann gekk um gólf, með'an
hún tók fram glös og flöskur.
Hún tók eftir, að hann stakk of-
urlítið við öðrum fæti, en ann-
ars reyndi .liann venjulega að
leyna því vandlega. Hann hafði
særzt í stríðinu. Hann var mjög
HEIMILISRITIÐ