Heimilisritið - 15.06.1949, Blaðsíða 23

laglegur, en allt of magur. Hún
leit á þreytulegt andlitið og
hugsaði: Hann er víst ekki sér-
lega sæll hér í húsinu. Hún
skenkti honum vænan whisky-
sopa.
„Leystu svo frá skjóðunni“,
sagði hún.
Og hann opnaði flóðgáttirnar,
byrjaði á fvrstu kynnum sínum
af fjölskyldunni, talaði um hé-
gómlegan föðurinn, sem aldrei
fékk nóg af skjalli í blöðunum,
skapbráða móðurina, sem kast-
aði blómsturpottum í hausinn á
manni, og flögrandi tvíburasyst-
urnar, sem ollu hverju hneyksl-
inu eftir annað, sem maður varð
að forða frá að kæmist í blöð-
in, hvað' sem það kostaði. Og svo
var hin óhamingjusama ást hans
til Persis, hún hafði ekki bætt
úr skák.
„Þú þarft ný hugðarefni“,
sagði Mart. „Nýtt starf“.
„Hvað! Sleppa köllun minni í
lífinu, Mowbray-fjölskyIdunni?“
„Nei“, útskýrði Mart. „Færa
aðeins út kvíarnar, svo það nái
einnig til mín. Eg þarf á sniðug-
um blaðafulltrúa að halda“.
„Þú?“ hann sperrti brúnirnar
stríðnislega. Svo andvarpaði
hann. Mart, eina manneskjan
með fullu viti í þessari brjáluðu
fjölskyldu. Ætlað'i hún nú líka
að fara að fíflast? „Hvað er það
eiginlega í farí þínu, sem blöðin
varðar nokkuð' um?“
„Já, hvað hafa hin, sem ég hef
ekki? Ég hef erft gáfur föður
míns, en alls ekki fíflaskap hans,
og hvað hefur mamma, nema
söngrödd og kolvitlausa skaps-
muni . . .“
„Rautt hár!“ Jerrv lyfti glas-
inu af lotningu eins og til að
drekka skál hennar.
„Allir geta fengið rautt hár.
Svo eru tvíburarnir. Auglýsing
fyrir foreldra sína. Fallegar, en
algerlega gagnslausar. — Persis
«
„Ekki orð um Persis!“ sagði
Jerry aðvarandi.
„Algerlega gagnslausar“, liélt
Mart áfram. „Ekki til neins ann-
ars en giftast ríkum mönnum og
svo að eiga falleg, skyni skropp-
in börn“.
„En þú, aftur á móti“, sagði
Jerry kaldhæðnislega og tæmdi
glasið. „Hvaða levnda hæfileika
hefur þú uppgötvað hjá sjálfri
þér?“ Hann pírði augunum rann-
sakandi á hana, sem hún sat
þarna í gömlum, upplituðum
kjól og með klunnalega skó á
fótunum. „Þú ert ásjáleg yfirlit-
um, en drættirnir eru fremur
hversdagslegir. Þú . . .“
Mart setti plötu á grammó-
fóninn og byrjaði að steppa.
Jerry reis upp til hálfs og blístr-
aði hissa. Svo sagði hann kæru-
leysislega:
HEIMILISRITIÐ
21