Heimilisritið - 15.06.1949, Blaðsíða 24

„Mjög sæmilegt. En allar
stúlkur kunna að dansa nú á
tímum“.
Mart svaraði ekki en skipti
um plötu og byrjaði að syngja.
liödd hennar minnti Jerry á
svart flos.
„Já, þú getur sungið“, viður-
kenndi hann, „Og nú viltu verða
leikkona?“
„Eg veit ekki hvað ég vil“,
svaraði hún hreinskilnisleg. „Eg
er bara leið á að vera Osku-
buska. Eg vil Hkjast þeim hin-
um“.
„Heyrðu nú, Mart. Þú ert allt
of skynsöm til þess. Hvernig
heldurðu allt myndi fara, ef við
hefðum þig ekki til að vega upp
á móti allri vitleysunni?“
Hann lokaði öðru auganu og
liorfði stríðnislega á hana.
Mart fói' fram í eldhús, þar
sem Gorton sat uppi á borði.
„Gorton! Eg er orðin leið á
ósvífni yðar og leti. Hér eftir
gerið þér svo vel að sýna mér
sömu kurteisi og’ öðrum í fjöl-
skyldunni“.
Gorton setti nefið upp í loftið.
„Þá get ég farið. Nú er ég bú-
inn að vera á þessum Kleppi í
fimmtán ár . . .“
„Gorton!“ sagði Mart aðvar-
andi. „Haldið yður saman! Ég
fann veðseðilinn um demants-
hnappana hans pabba. Skyldu
fingraför yðar ekki vera á þeim?
Ef þér viljið stríð . . .“
Gorton bliknaði. „Ég er viss
um, að þér verðið ánægð með
samstarfið eftirleiðis, ungfrú
Mart“, sagði hann auðmjúkur.
Mart brosti og fór upp í her-
bergi tvíburanna, þar sem kjól-
ar og nærfatnaður lá alls staðar
eins og hi'áviði. Hún fann ýmis-
legt, sem hún hafði saknað, og
fór með það inn til sín og gekk
frá því.
Að þessu búnu settist hún og
hugsaði málið. Að lokum sagði
hún upphátt: „Jæja, úr því
Jerry vill ekki hjálpa mér, verð
ég að sjá um mig sjálf. Eg verð
fyrst og fremst að útvega mér
eitthvert starf“.
Eftir nokkrar vikur fór faðir-
inn í fvrirlestraferð, og Jerrv
fylgdi móðurinni og tvíburunum
til Hollywood. Hann kom heim
með tvær nýjar hrukkur á enn-
inu, en minntist ekkert á raunir
ferðalagsins. Strax er hann sá
Mart, sagði hann undrandi:
„Ert þú búin að leggja þér til
nýja hárgreiðslu? Hún fer þér
vel. Þú lítur næstum unglegar út
en tvíburarnir“. Hann þagnaði,
ringlaður. „He, ertu annars ekki
yngri en þær?“
„Næstum tveimur árum,
drengur minn“.
Hún dró hann með sér upp í
herbergi sitt og lét hann setjast
á Jegubekkirm. Svo setti hún
22
HEIMILISRITIÐ