Heimilisritið - 15.06.1949, Blaðsíða 26

stríðið og komst heim aftur.
Enginn spurði þig, hvort þú
hefðir þjáðst. En ég sá úr glugg-
anum, að' þú gekkst haltur eftir
gangstéttinni. Og þú hélzt áfram
að gera þig til fyrir Persis. Það
tók mig sárt . . . hérna“. Hún
benti á höfuðið. „Ég komst að
þeirri niðurstöðu, að þú værir
flón“.
Hann ræskti sig. Svo sagði
hann:
„Einu sinni ók ég í tvo tíma í
járnbrautarlest með systur
minni og króunum hennar
tveimur. Þau átu banana alla
leiðina. Síðan hef ég ekki þolað
að' sjá banana“.
„Afar merkilegt“, sagði Mart
hæðnislega.
„Nú er ég búinn að ferðast í
fjóra sólarhringa með móður
þinni og tvíburunum. Hefurðu
nokkurntíma hlustað á Persis
frá morgni til kvölds fjóra daga
í röð? Ég get sagt þér, að héðan
í frá kýs ég heldur bananana“.
Mart brosti. „Óska til ham-
ingju. Þú hefur verið seinn að
uppgötva það"‘.
„Það var orðinn vani, skil-
urðu. Ég er tryggur að eðlis-
fari“. Jerry roðnaði. „En nú er
ég læknaður. Og það ... he, ert
þú víst líka? Einmitt nú, þegar
sá óttalegi sannleikur er runninn
upp fyrir mér, að það ert þú, sem
ég vil. Þú og engin önnur“.
„Hvað heldurðu að fjölskyld-
an segi, ef þú tekur frá þeim
ljóta andarungann?“
„Ég segi skilið við fjölskyld-
una. Ég svipast um eftir öðru
starfi. Þetta er ekkert líf fyrir
mann, sem hefur verið á víg-
stöðvunum“.
„Nei“, samsinnti Mart og mál-
aði varirnar.
„Þú hefur meiri hæfileika en
öll hin til samans. Mér er nú orð-
ið ljóst, að þetta stafaði ein-
göngu af afbrýð'isemi áðan. Ég
sætti mig ekki við, að þú strípl-
ist frammi fyrir öðrum . . .“
„Við skulum koma út“, sagði
hún. „Þá skal ég segja þér, að
ég er jafn ástfangin í þér og ég
hef ætíð verið. En ég var að
verð'a leið á að bíða“.
Jerry flýtti sér að borga og
sækja kápuna hennar. Þegar þau
komu út. veifaði hann ákaflega
í bíl og dró liana með sér inn í
myrkrið. Því næst faðmaði hann
hana og kyssti.
„En hvað nú, Oskubuska?“
„Nú“, sagði Mart, „átt þú að
spyrja mig hvort ég vilji giftast
þér“.
„Ágæt hugmynd“, hló Jerry.
„Það var gott þú minntir mig á
það. Jæja þá: Viltu giftast mér?“
„Það vil ég sannarlega“, sagði
Mart blíðlega. „Annars gerir
bara einhver önnur það“.
EN'DIH
24
HEIMILISRITIÐ